Өлең, жыр, ақындар

Тоқсаныншы жылдар. “Тасқора” сыраханасы

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 765
Тұнжырап түн келгенде тас қалаға,
Оянып шырт ұйқыдан қасқа Нала,
Мұңдылау жас ақынның кейпіне еніп,
Кіретін елмен бірге “Тасқораға”.
Сосын ол мұң ақтарар жүрегінен,
Жұқтырған жүрегіне түн елінен.
Налаға даласүйгіш шер қосылып,
Төгілер қапалы жыр түменімен.
“Тасқора” мекен болған серілерге,
Серіге серіктесер перілерге.
Кірерде сусап келген небір ер де,
Шығарда шақ қалады егілерге.
Қазақтың жыры осында, әні осында,
Бал сыра жазар жанның жарасын да.
Жас ақын мұңайып бір отыратын,
Арқаның арландары арасында.
Арландар азу білеп аракідік,
Көкбөрі көктегі Айға қарап ұлып.
Тарқайды тамашадан талып-шаршап,
Бәрінің жүрегіне нала жұғып.
“Тасқора” сұлу сырға баспана боп,
Талайдың жүрегіне тастаған от.
Сол кездің арландары аға қазір,
Қала мен нала басқа.
“Тасқора” жоқ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шылым. Шылбыр өзені

  • 0
  • 0

Талқан ғып ойды тірлік елеңі,
Қос қолда тұрмыс кісені.
Бегазы...
Шылым...

Толық

Өрт

  • 0
  • 0

Жел жоғалды аспанға, дала тыныш.
Жадау тартты жабырқау жаратылыс.
Момын қырлар күйдірсе күнге арқасын,
салқын ауа сағалап шың-жартасын,

Толық

Сары арқа, салқар сағым далам-ай

  • 0
  • 0

Сары арқа, салқар сағым далам-ай,
Толқын да толқын көзді арбар.
Көлге бас қойып дамылдағандай,
Жезкиік қырлар, жез таулар.

Толық

Қарап көріңіз