Өлең, жыр, ақындар

Тоқсаныншы жылдар. “Тасқора” сыраханасы

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 733
Тұнжырап түн келгенде тас қалаға,
Оянып шырт ұйқыдан қасқа Нала,
Мұңдылау жас ақынның кейпіне еніп,
Кіретін елмен бірге “Тасқораға”.
Сосын ол мұң ақтарар жүрегінен,
Жұқтырған жүрегіне түн елінен.
Налаға даласүйгіш шер қосылып,
Төгілер қапалы жыр түменімен.
“Тасқора” мекен болған серілерге,
Серіге серіктесер перілерге.
Кірерде сусап келген небір ер де,
Шығарда шақ қалады егілерге.
Қазақтың жыры осында, әні осында,
Бал сыра жазар жанның жарасын да.
Жас ақын мұңайып бір отыратын,
Арқаның арландары арасында.
Арландар азу білеп аракідік,
Көкбөрі көктегі Айға қарап ұлып.
Тарқайды тамашадан талып-шаршап,
Бәрінің жүрегіне нала жұғып.
“Тасқора” сұлу сырға баспана боп,
Талайдың жүрегіне тастаған от.
Сол кездің арландары аға қазір,
Қала мен нала басқа.
“Тасқора” жоқ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір арудың атынан

  • 0
  • 0

Көктемнің желегі желбіреп
күлгенде қалаға келген ем.
Ол мені күтпеді келді деп,
Өз балаң едім ғой мен деген.

Толық

Бектаудың анау бөктерін гүлді

  • 0
  • 0

Бектаудың анау бөктерін гүлді
бөкпе түн басып барады.
Қайтейін, мына өкпе құрғырды
алқынған кезбей даланы.

Толық

Бір кісі

  • 0
  • 0

Құйрығын бұтқа тығып ап,
Маңқ етіп үрді қырт төбет.
Зарланып қайда ұлымақ —
Ұлығанды ұғар жұрт керек.

Толық

Қарап көріңіз