Өлең, жыр, ақындар

Тоқсаныншы жылдар. “Тасқора” сыраханасы

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 754
Тұнжырап түн келгенде тас қалаға,
Оянып шырт ұйқыдан қасқа Нала,
Мұңдылау жас ақынның кейпіне еніп,
Кіретін елмен бірге “Тасқораға”.
Сосын ол мұң ақтарар жүрегінен,
Жұқтырған жүрегіне түн елінен.
Налаға даласүйгіш шер қосылып,
Төгілер қапалы жыр түменімен.
“Тасқора” мекен болған серілерге,
Серіге серіктесер перілерге.
Кірерде сусап келген небір ер де,
Шығарда шақ қалады егілерге.
Қазақтың жыры осында, әні осында,
Бал сыра жазар жанның жарасын да.
Жас ақын мұңайып бір отыратын,
Арқаның арландары арасында.
Арландар азу білеп аракідік,
Көкбөрі көктегі Айға қарап ұлып.
Тарқайды тамашадан талып-шаршап,
Бәрінің жүрегіне нала жұғып.
“Тасқора” сұлу сырға баспана боп,
Талайдың жүрегіне тастаған от.
Сол кездің арландары аға қазір,
Қала мен нала басқа.
“Тасқора” жоқ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маң далада арқар тұр маңыраған

  • 0
  • 0

Маң далада арқар тұр маңыраған,
Маңыраған тым жақын әні маған.
Жадылаған сананы сағымға еріп,
Өтіп барам адамдай танымаған.

Толық

Қарағаш

  • 0
  • 0

Толғана алатын,
Таңғала алатын менен гөрі
Қарағаш Аллаға жақын.
Өйткені, ол бұтағын көкке жайып,

Толық

Бұқпа өзені

  • 0
  • 0

Шулы шаһар астымен тынып ағып,
Толқи алмай, ыңырсып, ыңыранып.
Жатыр Бұқпа көктемде көсілместен,
Тас қаланың баурына бұғып алып.

Толық

Қарап көріңіз