Өлең, жыр, ақындар

Жапалақтап қар жауды – бұлыңғыр күн

  • 12.02.2021
  • 0
  • 1
  • 974
Жапалақтап қар жауды – бұлыңғыр күн,
Бұлыңғыр күн, өкпекті жұлындырдың.
Шамам қайдан келеді, санам дімкәс,
Қалар ма екен таусылып, мұңым бір күн.
Көктем неткен алдамшы, құбылмалы,
Менің нәзік жанымды ұғынбады.
Көршіміздің баласы қуанып жүр,
Көкек келіп, биесі құлындады.
Жапалақтап қар жауды – қатыбас күн,
Лайсаң жер. Жығылдым. Қапы бастым.
Амандығын білу жоқ қырдағы елдің,
Тоқтап тұрған кезі ғой қатынастың.
Көктем неткен алдамшы – бұлың-сұлың,
Өкпеледім мен саған, мұным – шыным.
Көкөзек шақ, қой баққан шопан мұңды,
Жетіспей тұр бір бұрам шылым... шылым...



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Жалпақ жұртты жасытып, жайтаң қағып

  • 0
  • 0

Жалпақ жұртты жасытып, жайтаң қағып,
Шығып алып, мінбеден айқайладық.
Кеңселерде кербезсіп, кейкиеміз,
Көшелерде көк тіреп, қайқаңдадық.

Толық

Баса алмайтын шығармын солығымды

  • 0
  • 0

Баса алмайтын шығармын солығымды,
Сыр ашатын адамның жоғы – мұңды.
Ісіп кеткен бет-аузым көнектей боп,
Араладым, өлілер, қорымыңды.

Толық

Сарыөзек алғаш түсінен шошып оянған

  • 0
  • 0

Сарыөзек алғаш түсінен шошып оянған,
Қалмады тұқым сол күнгі тірі қояннан.
Білмеді қарттар адамның ісі екенін,
Сипады бетін: «Жар бола гөр, – деп, – ой, Аллам!».

Толық

Қарап көріңіз