Өлең, жыр, ақындар

Салдыртып сандал керді сабыламын

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 510
Салдыртып сандал керді сабыламын,
Шарқ ұрам жамалса егер жаныма мұң.
Кезбе бір планета секілденіп,
Кездейсоқ кедергіге шағыламын.
Құрысын бұла сезім құлыптанған,
Бұл әлем – қара ертінді тұнып қалған.
Әкелші сандал керді әбзелімен,
Түк шықпас байлай беріп, суытқаннан.
Көз салып қайтайыншы маңға мынау,
Түскенін жаратпаймын жанға қылау.
Ғарыштың кемесі екен, пырақ емес,
Мінетін ауыстырып алдағы лау.
Тимеші бұдан былай шамға, жаным,
Ат еді, темір емес таңдағаным.
Көрмей-ақ Ай ажарын қояйыншы,
Алмаңдар, шаужайынан шал-бабаның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шыңырауда өсетін

  • 0
  • 0

Шыңырауда өсетін
шұғынығым,
Жүрегімнің «сен» деген сырын ұғын.
Мұқап мені жатса да бейопа күн,

Толық

Баппен айттың барлығын, шамданбадың

  • 0
  • 1

Баппен айттың барлығын, шамданбадың,
Содан соң-ақ жоғалды қалған бағым.
Телім-телім жүректі осып өттің,
Әнім болып кеудемде жалғанбадың.

Толық

Шылығына жалғанның шырматылдым

  • 0
  • 0

Шылығына жалғанның шырматылдым,
Байланғанын қарашы, бірге ақылдың.
Жоғалтыппын санамды сандырақтап,
Ләззатына сезімнің құр батырдың.

Толық

Қарап көріңіз