Өлең, жыр, ақындар

Салдыртып сандал керді сабыламын

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 520
Салдыртып сандал керді сабыламын,
Шарқ ұрам жамалса егер жаныма мұң.
Кезбе бір планета секілденіп,
Кездейсоқ кедергіге шағыламын.
Құрысын бұла сезім құлыптанған,
Бұл әлем – қара ертінді тұнып қалған.
Әкелші сандал керді әбзелімен,
Түк шықпас байлай беріп, суытқаннан.
Көз салып қайтайыншы маңға мынау,
Түскенін жаратпаймын жанға қылау.
Ғарыштың кемесі екен, пырақ емес,
Мінетін ауыстырып алдағы лау.
Тимеші бұдан былай шамға, жаным,
Ат еді, темір емес таңдағаным.
Көрмей-ақ Ай ажарын қояйыншы,
Алмаңдар, шаужайынан шал-бабаның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүйрік

  • 0
  • 1

Қиқулап келіп, соңынан дауыс естілді,
Үзіліп шыққан тұлпарың сонда кеш білді.
Өресін салып, бауырын жазды кеңінен,
Болаттай тұяқ аңырап келіп, төске ұрды.

Толық

Жарығым-ай, миыңды миналадым

  • 0
  • 0

Жарығым-ай, миыңды миналадым,
Қыл құрт екен адам деп сыйлағаның.
Сеніп едің, сенімің күл-талқан боп,
Сен жыладың, еріксіз қиналамын.

Толық

Шамдалдардың шапағына

  • 0
  • 0

Шамдалдардың шапағына
Шомылам,
У ішемін сезімімнің қолынан.
Шыршу шығып,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар