Өлең, жыр, ақындар

Бүкілхалықтық ән

  • 05.02.2022
  • 0
  • 0
  • 974
(аударма)

Өзім жайлы
Көрдім мен алғаш өмірден
теңіздің шалқар кеңдігін,
жүзімге тұнған өңір мен
қасірет шеккен ел мұңын.
Бәтеңке жамау жыртылған,
сыз өткен аяқ сыздайды.
Балалық шақты мұң тұнған
еске алсам жаным мұздайды.
Темір жол жаққа баратын
күнбе-күн әкем ертемен.
Ешкім жоқ үйде қалатын,
батамын ойға мен терең.
Сарқырап жарға ұрды ағын,
сол үнді жалғыз тыңдаймын.
Кейде асқақ, кейде мұңды әнін
жаныма құйған сырлы айдын.
Жаз болса күні күйдірген,
егінжай тұнған даласы.
Сол жерді жастай сүйдім мен,
мұхиттың еді жағасы.
Шұрқырап жылқы ойдағы,
қайтатын малдар өрістен.
Кешкісін қозы, қойлары
жамырап у-шу көріскен.
Даланың жолын шаңдатып,
арбалар қайтар егіннен.
Жүзім мен бидай - бар бақыт,
қысы-жаз елге тегін жем.
Сарайға толып жатқаны
бал, шарап, жидек бапталып,
Жаз бойы ел тыным таппады
қыс қамын ойлай сақтанып.
Балалық өтті даланың
қойнында, шағын ауылда.
Онда жұрт тапқан тамағын
қарамай боран, дауылға.
Білмедік шулы қаланы,
ортадан ондай жырақпыз,
Жүрсек те шарлап даланы
қалмадық ойдан жырақ біз.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түстер

  • 0
  • 0

Болатын аппақ түстер көңіл ашар.
Жасыл түс – жасыл дүние төрін ашар.
Айбары сескендірер еді жұртты
ұстаса қара дойыр қолына шал.

Толық

Көңіл

  • 0
  • 0

Аспан шәйдай. Жанымда қырық қайғы.
Күн де майдай, ал мені жылытпайды.
Тайлы бие сауғанның сабасындай
көңіл тақ-тұқ. Ішті ыза шыбықтайды.

Толық

Киіз үй

  • 0
  • 1

Киіз үй… Көп болыпты-ау кірмегелі…
Сығалап түндігінен күн кемері,
жаныма бір рахат әкелетін
жұпары боз жусанның іргедегі.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер