Өлең, жыр, ақындар

Ұрыстан кейінгі дала

  • 05.02.2022
  • 0
  • 0
  • 815
(аударма)

Жердің беті күл-талқан:
жаутаңдайды жетімдей ақыл сұрап,
қопарылған егін де жатыр сұлап.
Шала-жансар қаралы Жерге мына
Ай қарайды мүсіркеп, жақынсырап.
Дала қалды жұрдай боп көк түрінен,
қабырғасын қара жер сөкті білем.
Тірілер жүр көміп те үлгере алмай,
өліктердің соншалық көптігінен.
Сынған қару-жарақтар, бас сүйектер.
Үйлер қалды шарпылып өрт тілімен.
Шыққыр көзім, куә бол барлығына:
сақтау үшін мәңгі есте қанды мына,
сезу үшін мәңгілік өлім иісін,
кетпеу үшін жанымның зар, мұңы да.
Сақталады мәңгі есте мұның бәрі,
қанды жол боп қалады жырымдағы,
мән куәмін өйткені барлығына.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түсініксіз тым кейде

  • 0
  • 0

Түсініксіз тым кейде
шариѓаты тірліктіњ.
Құдай оны білмей ме –
жалған қайсы, шындық кім?

Толық

Шыға жаздап шырқырап шыбын-жаның

  • 0
  • 0

Шыға жаздап шырқырап шыбын-жаның,
адалдық деп, шындық деп шырылдадың.
Жалғандықтың жырта алмай жамылғысын
қаншама рет қайнады зығырданың,

Толық

Күн мен махаббат

  • 0
  • 0

Күн шықпайды түндерде, бұл — ақиқат қашаннан,
Күнді тіле, жалбарын — бәрі әшейін бос арман.
Таң атады кезінде, Күн де шығар сыланып,
шығар сәтте еш нәрсе сала алмайды бүғалық.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар