Өлең, жыр, ақындар

Ұрыстан кейінгі дала

  • 05.02.2022
  • 0
  • 0
  • 745
(аударма)

Жердің беті күл-талқан:
жаутаңдайды жетімдей ақыл сұрап,
қопарылған егін де жатыр сұлап.
Шала-жансар қаралы Жерге мына
Ай қарайды мүсіркеп, жақынсырап.
Дала қалды жұрдай боп көк түрінен,
қабырғасын қара жер сөкті білем.
Тірілер жүр көміп те үлгере алмай,
өліктердің соншалық көптігінен.
Сынған қару-жарақтар, бас сүйектер.
Үйлер қалды шарпылып өрт тілімен.
Шыққыр көзім, куә бол барлығына:
сақтау үшін мәңгі есте қанды мына,
сезу үшін мәңгілік өлім иісін,
кетпеу үшін жанымның зар, мұңы да.
Сақталады мәңгі есте мұның бәрі,
қанды жол боп қалады жырымдағы,
мән куәмін өйткені барлығына.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түстер

  • 0
  • 0

Болатын аппақ түстер көңіл ашар.
Жасыл түс – жасыл дүние төрін ашар.
Айбары сескендірер еді жұртты
ұстаса қара дойыр қолына шал.

Толық

Күз

  • 0
  • 0

Күз ерекше сәндендіріп бау, жайды,
көңілді де сабыр, үміт жалғайды.
Ащы-түщы татып өмір дәмдерін,
сонда-дағы бермей жүрген әрлі өңін

Толық

Өмір

  • 0
  • 0

Бұл өмір қайда барады шабыспенен?
Ерем деп сілем қатты, қамыс-денем.
Жолшыбай жоғалтыппын бар мүлкімді
ар, ұят, имандылық, намыс деген.

Толық

Қарап көріңіз