Өлең, жыр, ақындар

Ар жүгі

  • 12.03.2018
  • 0
  • 0
  • 1854
Басына Естай ақын бардым міне,
Адамға жеңіл ме екен ардың жүгі.
Естайдың Жайқоңыры желе-жортты,
Батқандай арқасына жардың мұңы.
Төгіліп майда жалы желер тынбай,
Көзіме көрінеді өнер — шындай!
Жаралған алуан үннен сиқыры мол,
Сияқты құйқылжыған көмей — сырнай
Тыңдаса,
Төгілердей тастан да шық,
Барады дала желі аспандатып.
Сол әннің әсерінен оянады,
Ғасырлар жер баурында жатқан ғашық.
Көп елес көз ұшында көріп қалам,
Қиялдаймыз болған соң ерікті адам.
Қара-Ертіс жағасына,
Қаражарға,
Сол әннің ырқыменен еріп барам.
Қара-Ертіс! жағасы да ән;
Даласы да ән,
Сиқырлы ән еркімді алып аласұрам.
Бар екен ақын ұрпақ Қаражарда,
Тұратын жүздеріне жарасып ән.
Тұратын өміріне жарасып ән,
Сол елдің сергіп қайттым арасынан.
Құндақтап жүрегіне Естай әнін,
Ел-жұрты шығармай жүр санасынан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір уыс топырақ

  • 0
  • 0

Қаншама артық болса да
басқа қала,
Жетер ме өз туған жер,
тас қораңа.

Толық

Белеңдер

  • 0
  • 0

Талай белден өтіппіз салып-ұрып,
Алдымыз — шопан ауылы Сарықұдық.
Ақши менен тербетіп қамыс басын,
Жел еседі сыбырлап өлі құрып.

Толық

Шыңынан Бүркіттінің қарап едім

  • 0
  • 0

Байқатпай бір көргенге сындарлы ісін,
Тапжылмай,
Көрсетсе де жылдар күшін,
Үйіріп сұлулықты бір өзіне,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер