Өлең, жыр, ақындар

Ар жүгі

  • 12.03.2018
  • 0
  • 0
  • 1723
Басына Естай ақын бардым міне,
Адамға жеңіл ме екен ардың жүгі.
Естайдың Жайқоңыры желе-жортты,
Батқандай арқасына жардың мұңы.
Төгіліп майда жалы желер тынбай,
Көзіме көрінеді өнер — шындай!
Жаралған алуан үннен сиқыры мол,
Сияқты құйқылжыған көмей — сырнай
Тыңдаса,
Төгілердей тастан да шық,
Барады дала желі аспандатып.
Сол әннің әсерінен оянады,
Ғасырлар жер баурында жатқан ғашық.
Көп елес көз ұшында көріп қалам,
Қиялдаймыз болған соң ерікті адам.
Қара-Ертіс жағасына,
Қаражарға,
Сол әннің ырқыменен еріп барам.
Қара-Ертіс! жағасы да ән;
Даласы да ән,
Сиқырлы ән еркімді алып аласұрам.
Бар екен ақын ұрпақ Қаражарда,
Тұратын жүздеріне жарасып ән.
Тұратын өміріне жарасып ән,
Сол елдің сергіп қайттым арасынан.
Құндақтап жүрегіне Естай әнін,
Ел-жұрты шығармай жүр санасынан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айлы түнде

  • 0
  • 0

Жолаушылар ағылады, тынбайды,
Теңіз үні толастамас түнде айлы.
Сұлу толқын ақ сәулеге малтығып,
Самал есер, еркелеткен тым жайлы...

Толық

Алаң – теңіз, адам – толқын

  • 0
  • 0

Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,

Толық

Таңғы шық

  • 0
  • 0

Меруерттей мөлдіреді,
Шөп басына шық тұнып.
Гүл желегі желбіреді,
Нәзіктігін ұқтырып.

Толық

Қарап көріңіз