Өлең, жыр, ақындар

Ар жүгі

  • 12.03.2018
  • 0
  • 0
  • 1832
Басына Естай ақын бардым міне,
Адамға жеңіл ме екен ардың жүгі.
Естайдың Жайқоңыры желе-жортты,
Батқандай арқасына жардың мұңы.
Төгіліп майда жалы желер тынбай,
Көзіме көрінеді өнер — шындай!
Жаралған алуан үннен сиқыры мол,
Сияқты құйқылжыған көмей — сырнай
Тыңдаса,
Төгілердей тастан да шық,
Барады дала желі аспандатып.
Сол әннің әсерінен оянады,
Ғасырлар жер баурында жатқан ғашық.
Көп елес көз ұшында көріп қалам,
Қиялдаймыз болған соң ерікті адам.
Қара-Ертіс жағасына,
Қаражарға,
Сол әннің ырқыменен еріп барам.
Қара-Ертіс! жағасы да ән;
Даласы да ән,
Сиқырлы ән еркімді алып аласұрам.
Бар екен ақын ұрпақ Қаражарда,
Тұратын жүздеріне жарасып ән.
Тұратын өміріне жарасып ән,
Сол елдің сергіп қайттым арасынан.
Құндақтап жүрегіне Естай әнін,
Ел-жұрты шығармай жүр санасынан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арқама сүйей түсіп талқы тауын

  • 0
  • 0

Әбілез Жүніске
Көрмеген пендеге ұқсап сағы сынып,
Дүние-ай!
Отыр жігіт ағытылып

Толық

Гүлданай

  • 0
  • 0

Бір қыз бар сол ауылда қара бұрым,
Бірге өткізген сонау бір балалығын.
Егіске барғанында талай рет,
Жинап әкеп беретін дала гүлін.

Толық

Көрініс

  • 0
  • 0

Бүгін қандай табиғат жарасымды,
Бейне бір күліп тұрған бала сынды.
Бұрын-соң көрмегендей күйге салар,
Бойына жинап алып бар асылды.

Толық

Қарап көріңіз