Өлең, жыр, ақындар

Есімде

  • 05.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1753
(аударма)

Есімде менің бәрі де,
ұмытар емен әлі де.
Күйзелдім сонда қалжырап,
ата алмай тұрды таң жылап.
Қан түкірген Жер, жанның,
күңіреніскен Зарлы үнін...
Ұмытса жұрттар барлығын,
ұмытпаған мен бармын.
Сондағы қан ағылған
тарихқа да жазылған.
Сондағы отты махаббат
жаралған еді жалыннан.
О, мырзалар, сұлулар!
Есімде бәрі мәңгілік.
Сол жылдар кетті зарлы қып.
Қан жылап туған жырымды
шырқаңдар өлмес ән қылып!

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлім

  • 0
  • 0

Мен талай тірілгенмін
мәңгі екенін паш етіп жұмыр Жердің.
Енді өлемін. Айналам топыраққа,
Естімеймін бірін де дүбірлердің.

Толық

Кәсіп

  • 0
  • 0

Ол жүреді
алшаң басьш, маңғаз бір мырзалардай,
ісі де жоқ дүниенің дүрмегімен.
Алып дене теңселген тұлға қандай!

Толық

Қадалып, іштей тамсана

  • 0
  • 1

Қадалып, іштей
тамсана,
қайтесіз мені
ұялтып.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер