Өлең, жыр, ақындар

Есімде

  • 05.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1866
(аударма)

Есімде менің бәрі де,
ұмытар емен әлі де.
Күйзелдім сонда қалжырап,
ата алмай тұрды таң жылап.
Қан түкірген Жер, жанның,
күңіреніскен Зарлы үнін...
Ұмытса жұрттар барлығын,
ұмытпаған мен бармын.
Сондағы қан ағылған
тарихқа да жазылған.
Сондағы отты махаббат
жаралған еді жалыннан.
О, мырзалар, сұлулар!
Есімде бәрі мәңгілік.
Сол жылдар кетті зарлы қып.
Қан жылап туған жырымды
шырқаңдар өлмес ән қылып!

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ертегі елестері

  • 0
  • 0

Кеткелі жастық күндер желікпелі,
бір аңсау жанымды жеп мені үккені:
сендерді көрсем-ау деп армандаймын,
әкемнің үзеңгілес серіктері.

Толық

Шашу

  • 0
  • 0

Айналайын, Маңғыстау!
Мінезің маңғаз, жаның ақ.
Киелі қара шаңырақ
көтерілгенде көк тіреп,

Толық

Ғашықтық

  • 0
  • 0

Ғашықтық, сенің көгілдір ымырт шақтарың,
тағы да: «Мәңгі сендікпін»... сәттер қас қағым.
Ұйқысыз түндер, бұлыңғыр күндер тағы да,
алысқа кеткен желкендер маңы - ақ сағым.

Толық

Қарап көріңіз