Өлең, жыр, ақындар

Боран. Ақ боран далада безеді тілін

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 833
Боран. Ақ боран далада безеді тілін,
Таппайды мынау ойпаңның өзегі тыным.
Ала қаншықша қыңсылап, тырмалайды есік,
Ойым да ұйтқыған дауылдай кезі еді, күнім.
Қырқасы қырдың сұп-сұрқай, безерленеді,
Ысқырған долы үскірік өзеурегені.
Шылымды шегіп, бозғылтым боранға ұқсаған,
Түтінді жұтып, ерінім кезерген еді.
Тыстағы дойыр шүйілді, шімірікпеді,
Дауыл мен қарың төпеді бірігіп тегі.
Қара жер бәрін көтерді сақалы ағарған.
Жабылып кету, білмедім, ірілік пе еді?
Мұғаллақ тылсым мұңайды, дүбінді дүлей,
Қамысқа құдай саусағын бүлінді білей.
Тауансыз тағдыр шүңет көз татасы қалың,
Саудаға салды басымды, күнімді міней.
Есірік желің ұйытқыды саңырау кеппен,
Ол үшін күнә: ықтырып, қарымау беттен.
Санада – сойқан, борандай ақтүтектенген,
Көрсоқыр еттің,
Озбырсың, тәңір-ау, неткен ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл құлап, өзіңе телмеңдедім

  • 0
  • 1

Көңіл құлап, өзіңе телмеңдедім,
Жетті саған бар сырым желмен менің.
Қызыліңір шақта бұл кеш оянған,
Махаббатым сен бе едің келген менің?

Толық

Дір-дір еткен қурайлар қалтырады

  • 0
  • 0

Дір-дір еткен қурайлар қалтырады,
Сарқыраған су мұз боп жалтырады.
Ақ далаға қар басқан аңтарылып,
Ақ таяқ ап Әділбек шал тұрады.

Толық

Кабак. Шарап

  • 0
  • 0

Кабак. Шарап ...
Шынылар шылдырлаған,
Далаң үйде – көк түтін, ырғын адам.
Дастарханы қайысқан, берекелі,

Толық

Қарап көріңіз