Өлең, жыр, ақындар

Келе жатсам аймалап қара түнді...

Келе жатсам аймалап қара түнді,
Бір топ бала алдымнан қақ атылды,
Айтып еді көрегендер бұндай кезді,
Әлдеқайда жақсырақ алдын-алды,
Сұқтаспа деп ойларым аяқты шалды,
Осынау жағдаятта біріншімін,
Ойландым босқа ма деп дәу пішінім,
Батырмын әрі солай шыңдалғанмын,
Көп қазақтың тәуірімен қол алғанмын,
Тыныс бу өртенгендей атөшкірмен,
Сөйтіп деп жүре-жүре қызулықпен,
Табылмайды жүру саған өте-екпен,
Келе-келе тоқтадым қорқытуға,
Білемін сезіледі түрпі оларға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз