Өлең, жыр, ақындар

Табылмай жанымның тұрағы

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 912
Табылмай жанымның тұрағы,
Таусылмай тағдырдың сұрағы,
Жып-жылы сәттерді қия алмай,
Көзіме ыстық жас тұнады.
Мен үнсіз күрсіндім
Көлеңкем
"Кетпе" деп жолыңа құлады.
Жата қап жылады иегі кемсеңдеп,
Мың мәрте оқталды өзіңе ерсем деп.
Аяққа жығылып, жалынды содан соң
"Қайтадан айналып келсең" деп
Көрсем деп тағы да...
Өзгерді мекенің.
Қай кезде, қай күні, қалайшы жетемін?
Кеткелі күй осы...
Сездің бе,
Құлаған көлеңкем - жылаған жүрегім екенін?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен менiң жүрегiмдесiң

  • 0
  • 0

Сен менiң жүрегiмдесiң, жыр елiмдесiң.
Адасқанда өмiрдiң түнегiнде шын.
Жол көрсетер бағдаршым, тiрегiм де-сiң.
Әйтеуiр ең iзгi тiлегiмдесiң.

Толық

Құлашын жайып сары кеш

  • 0
  • 0

Құлашын жайып сары кеш,
Сәуірдің есті салқыны.
Болса да, жаным, бәрі кеш,
Қуандым көңіл алқынып.

Толық

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм

  • 0
  • 0

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм,
Жанарыңның жасын отын сағынып.
Аңсағанда тамшыларды төгемiн,
Көкке барып, бұлт жейдемдi жамылып.

Толық

Қарап көріңіз