Өлең, жыр, ақындар

Табылмай жанымның тұрағы

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 823
Табылмай жанымның тұрағы,
Таусылмай тағдырдың сұрағы,
Жып-жылы сәттерді қия алмай,
Көзіме ыстық жас тұнады.
Мен үнсіз күрсіндім
Көлеңкем
"Кетпе" деп жолыңа құлады.
Жата қап жылады иегі кемсеңдеп,
Мың мәрте оқталды өзіңе ерсем деп.
Аяққа жығылып, жалынды содан соң
"Қайтадан айналып келсең" деп
Көрсем деп тағы да...
Өзгерді мекенің.
Қай кезде, қай күні, қалайшы жетемін?
Кеткелі күй осы...
Сездің бе,
Құлаған көлеңкем - жылаған жүрегім екенін?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағы да мұңымды төгемін

  • 0
  • 0

Тағы да мұңымды төгемін.
Не үшін жылаймын?
Білмеймін себебін.
Еңсемді езгенде өксіктің салмағы

Толық

Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi

  • 0
  • 0

Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi,
Төгiлiп моншақ, құтырық жел де лепiрдi.
Нелiктен мына қайыңдар бүгiн көңiлсiз?
Жаз келмей жатып, күз болып қойған секiлдi.

Толық

Сен менiң жүрегiмдесiң

  • 0
  • 0

Сен менiң жүрегiмдесiң, жыр елiмдесiң.
Адасқанда өмiрдiң түнегiнде шын.
Жол көрсетер бағдаршым, тiрегiм де-сiң.
Әйтеуiр ең iзгi тiлегiмдесiң.

Толық

Қарап көріңіз