Өлең, жыр, ақындар

Табылмай жанымның тұрағы

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 1060
Табылмай жанымның тұрағы,
Таусылмай тағдырдың сұрағы,
Жып-жылы сәттерді қия алмай,
Көзіме ыстық жас тұнады.
Мен үнсіз күрсіндім
Көлеңкем
"Кетпе" деп жолыңа құлады.
Жата қап жылады иегі кемсеңдеп,
Мың мәрте оқталды өзіңе ерсем деп.
Аяққа жығылып, жалынды содан соң
"Қайтадан айналып келсең" деп
Көрсем деп тағы да...
Өзгерді мекенің.
Қай кезде, қай күні, қалайшы жетемін?
Кеткелі күй осы...
Сездің бе,
Құлаған көлеңкем - жылаған жүрегім екенін?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арманымның ақ жейдесi шешiлiп

  • 0
  • 0

Арманымның ақ жейдесi шешiлiп,
Ақ үмiттiң қолаң шашы кесiлiп
Қалғанына кiм кiнәлi?
Әлде өзiм...

Толық

Еркелейiн

  • 0
  • 0

Келшi, жаным, аңсарым, сағындырмай,
Құшағыңда жанайын, өртенейiн.
Сағыныштан сарғайған жаным бiр жай
Тауып, саған, арманым, еркелейiн.

Толық

Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi

  • 0
  • 0

Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi,
Төгiлiп моншақ, құтырық жел де лепiрдi.
Нелiктен мына қайыңдар бүгiн көңiлсiз?
Жаз келмей жатып, күз болып қойған секiлдi.

Толық

Қарап көріңіз