Өлең, жыр, ақындар

Жаурадым-ау тыңдап күздің әнін көп

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 944
Жаурадым-ау тыңдап күздің әнін көп,
«Жылыт» деп ем, неге өртедің жалын боп?
Қанатымның қауырсынын өрт шалған,
Қоштасар ем, қоштасуға әлім жоқ.

Халім осы. Өң мен түстің арасы.
Жүрегімнің ұлғайыпты жарасы,
Ертегіге сеніп қалар балаша
Жымиюға жетер емес шамасы.
Сары-сары жапырақтай солғаным.
Басқан ізім, барар жерім, жол да мұң.
Тәтті еді ғой, жақсы еді ғой, қайтейін,
Қуанышым, күйінішім болғаның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Асыққан ем, арман саған шақырып

  • 0
  • 0

Асыққан ем, арман саған шақырып,
Жете алмадым, адастырды соқыр ән...
Жұрт көзiнен өзiмдi өзiм жасырып,
Жолданбайтын хаттар жазып отырам.

Толық

Бір күдікпен алысып

  • 0
  • 0

Бір күдікпен алысып,
Бір үмітті үзбейміз.
Бірде көктем жанымыз, бірде солғын күздейміз.
Тұнжыраған сәттерде көктен сұрап медетті,

Толық

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм

  • 0
  • 0

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм,
Жанарыңның жасын отын сағынып.
Аңсағанда тамшыларды төгемiн,
Көкке барып, бұлт жейдемдi жамылып.

Толық

Қарап көріңіз