Өлең, жыр, ақындар

Жаурадым-ау тыңдап күздің әнін көп

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 917
Жаурадым-ау тыңдап күздің әнін көп,
«Жылыт» деп ем, неге өртедің жалын боп?
Қанатымның қауырсынын өрт шалған,
Қоштасар ем, қоштасуға әлім жоқ.

Халім осы. Өң мен түстің арасы.
Жүрегімнің ұлғайыпты жарасы,
Ертегіге сеніп қалар балаша
Жымиюға жетер емес шамасы.
Сары-сары жапырақтай солғаным.
Басқан ізім, барар жерім, жол да мұң.
Тәтті еді ғой, жақсы еді ғой, қайтейін,
Қуанышым, күйінішім болғаның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм

  • 0
  • 0

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм,
Жанарыңның жасын отын сағынып.
Аңсағанда тамшыларды төгемiн,
Көкке барып, бұлт жейдемдi жамылып.

Толық

Мұң басып кеттi

  • 0
  • 0

Мұң басып кеттi...
Мұнда қыс өттi.
Аппақ қар бүркеп тәнiмдi,
Сыңсыта салған әнiмдi

Толық

Ендi қашан жүздесем?

  • 0
  • 0

Ендi қашан жүздесем?
Тап болып ең тағдырыма күзде сен.
“Сағыныштан сарғайттың ғой бар ма едi бiзде есең”
Деп тәңiрге тiл қатып ем түндерде.

Толық

Қарап көріңіз