Өлең, жыр, ақындар

Не дейiн саған, қоңыр жел

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 461
Не дейiн саған, қоңыр жел, жапырақты үз, жылат.
Алғашқы қар қылаулады, орынынан күз құлап.
Жауа салып ерiп жатқан қарды жақсы көргенмен,
Мұңлық қардың мұң тағдырын түсiнбейсiз сiз бiрақ.
Әйнектердi сызғылап... Хабары жоқ түк Күннен
Қауқарсыз ақ ұлпаларға қарап тұрып бұқтым дем.
Сағыну мен аңсауды сап-сары деп жүр едiм,
Ақ түсте де зарығу бар екенiн ұқтым мен.
Тосу, төзу – Қорқыт көрi құтылмайтын қашқаннан,
Жанарымнан, бәлкiм, бәлкiм жүрегiмнен жас тамған.
Қар дегенiм – күтулерден көкiрекке жиналған
Көз жасының суретi екен суып түскен аспаннан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Миды жаншып, ой салмақтап еңсеге

  • 0
  • 0

Миды жаншып, ой салмақтап еңсеге,
Күйкі өмірден көңіл кейде жығылып.
Күнді көрмей отырамыз кеңседе
Күнкөрістің қамы үшін тығылып.

Толық

22 қаңтар. 2007 жыл

  • 0
  • 0

Мұң мені жатты қамап,
Көзде шық жылтылдайды.
Көрмеген сәтті санап,
Тек сағат сыртылдайды.

Толық

Жауып тұр ақ қар

  • 0
  • 0

Жауып тұр ақ қар...
Ақ қарға сырды ақтардым.
Құлдилап төмен
Құлады жерге ақ қар – мұң.

Толық

Қарап көріңіз