Өлең, жыр, ақындар

Солай ғой

  • 07.03.2021
  • 0
  • 0
  • 728
– Қазақстан, отаным ба ?
– Отаным!
– Мынау дала мекенім бе?
– Мекенім!
Күйін кештім жаңа туған ботаның,
Белгісіздеу қашан белге жетерім.
Бәрі бізде, тауыса алмайсың өлшетіп,
Байлық та бар басыңды изеп, иланар.
«Көк қағазды» көкжиектен көрсетіп,
Жат жұрттықтың жетегінде бұйдалар...
Не жоқ дейсің, менің мынау өлкемде,
Қайрат, жігер, қулық, тағы ептілік...
Айнымайтын адамдықпен өлсең де,
Жетпейді тек, жетесі мен тектілік!
– Қазақстан, мерейім бе?
– Мерейім!
– Менің мәңгі тұрағым ба?
– Тұрағым!
Арамызда азғындарға не дейін?
Тауым құлап, тауқыметпен тынамын.
Қазақстан, шүлдір-шүлдір қойыртпақ,
Алшаң-алшаң азғындардың сайраны.
Бұрқасында босып кетті қой ықтап,
Ауылдастың аузына жоқ айраны.
Қазақстан, Қазақстан... толғанам!
Мұжыламын, жетілемін, жетемін.
Елдігім сын, ең бірінші ол маған –
Тамыр жайған, тағдыр болған мекенім!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құтқаршы

  • 0
  • 0

Тіршіліктің әр секунды сынақ бір,
Емтиханға есті жауап сұрап тұр.
Жүрек төрі орын берсе Аллаһқа,
Жол көрсетер болады сол шырақ нұр.

Толық

Мінажат

  • 0
  • 0

Керек бізге зор төзім,
Жеткізеді күттіріп...
Сүрелерін оқимын,
Басымды иіп, тік тұрып.

Толық

Ерім менің мойныма кете берді

  • 0
  • 0

Ерім менің мойныма кете берді,
Көп көріп ем көктемде көтеремді.
Сүйеу көрмей сүреңсіз тіршілігім,
Бір жығылып, бір тұрып өте берді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар