Өлең, жыр, ақындар

Сұрақтар

  • 07.04.2021
  • 0
  • 0
  • 545
Ағайынды жақтағанда не таптым —
Шатағын шыдай берген төзім бе?
Достар сені мақтағанда не таптым —
Суып тынған ақырында сезім бе?
Өлең, сені жаттағанда не таптым —
Елден безіп, бөлектенген кезім бе?
Сұлу, саған жан пида ғып не таптым?
Тоқта, Сәке, торықпағын, езілме.
Ағайынды жақтағаннан
Аға болдың бұл күнде.
Өлең жаттап, ұмыттың ба,
Сөйлеп едің мың тілде.
Дос сағына өмір сүрсең,
Досың табар түбінде.
Сүйе білсең өкініш не,
Жұмаққа ендің со күнде.
Сенің қатең басқа болар,
Жырланбапты Тәңірің.
Ойға алмай жер-жаһанды
Жаратқанның өмірін.
Тайталасып Табиғатпен,
Талай күнә мойында.
Жетпіс жылдық ессіздікте,
Құдайсыздық тойында.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауыл жыршысы

  • 0
  • 0

Әлi есiмде, әңгiмешiл кiсi едi,
Тыңдататын, түртiп қалып “е деш” деп.
Өткiр көзi өңменiндi теседi,
Қарағанда саған да ендi кезек кеп.

Толық

Сұраңдаршы сүйінші

  • 0
  • 0

“Сүйiншiлеп” атой салмас осы күн,
Ұмытқан-ау әдет-ғұрып жосығын.
Ұрандатып келе жатса бiр бала,
Шабар едiм қапталдаса қосып үн.

Толық

Күзгі бұлт

  • 0
  • 0

Құдіреттің сусындай боп,
Қас-қабағы жалбырап
Түнергенде, қорқыныштан
Дір-дір етті тал, құрақ.

Толық

Қарап көріңіз