Өлең, жыр, ақындар

Құрдастарыма

  • 07.04.2021
  • 0
  • 0
  • 821
Із қалмаса артыңда біреу түсер,
Ол несіне шандатып жүрді бекер.
Еске аларлық бір істі тындырмасаң,
Бұл өмірді несіне сүрді десер.
Ей, құрдасым, қазақтың қартаң нары
Емес пе ауыр, анау жүк арқаңдағы?
Саған күліп, әзінше кісімсиді,
Түк көтермей, жан сақтап талтаңдары.
Қанағат пен шүкірді етпес "місе",
Кей замандас көзіме елестесе —
Сақтағандар ұятын өлі күнге,
Жерге кіріп кетердей ел естісе.
Кейде босқа тіршілік еткендейсің,
Шегіне де арсыздық жеткендейсің.
Деп сұрауы мүмкін-ау сондайлардың,
Сен қалайша жөніңе, текке, өлмейсің.
Ұят деген оларда ұйып қалып,
Қан да кеткен, ағарып, сұйықталып.
Шексіздікке ұқсаған ғұмыр едің,
Неге қалдың солармен тұйықталып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара дауыл

  • 0
  • 0

Жеткенде қара дауыл азынаған
Шошыды үрейлі күй сазына жан.
Суық жел - мың найзалы, бет күйдірер,
Тәңірге болды қандай жазығы адам?

Толық

Адамның бәрі адам, бәрі адам

  • 0
  • 0

Адамның бәрі адам, бәрі адам:
Жасы да, ақылдысы, кәрі, надан.
Батыр да – аямайтын қасық қанын,
Қорқақ та – қастер тұтар пасық жанын.

Толық

Сұлулықты түсінер әркім қалай

  • 0
  • 0

Сыр шертеді даланың қызыл гүлі,
Гүлдің гүлі – бір қызы сыбызғылы.
Сән-сәулеті елімнің осы екеуі
Және тағы домбыра, сыбызғы үні.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар