Өлең, жыр, ақындар

Өмір — өлім

  • 09.04.2021
  • 0
  • 0
  • 1038
Босаған құмсағат — ғұмырың,
Ақтық дем — түйір құм ең соңғы.
Мен үшін екеуі — бір ұғым
Өмір де, өлім де белсенді!

Құмсағат ортаяр біртіндеп,
Төменге алар да бағытын.
Жүргенмен қуана күлкің кеп,
Жап-жақсы өмір де — табытың!

Мезетте келмейді ажалың,
Сәт сайын, сәт сайын жерлейді.
Қалқиып қалғанша мазарың,
Өлімнің әлдиі тербейді!

Оның да бар күні, ай, жылы,
Тіпті, өлше минутпен өлімді.
Ажалың болмас тек қайғылы,
Ажал да кей кезде көңілді!

Көзіңді бір жола жұмғаннан,
Бір күнге жазғанмен көмуді.
Ажал да басталған туғаннан,
Туа сап бастаймыз өлуді!

30.06.16



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір мұңыма ұласады бір мұңым

  • 0
  • 0

Бір мұңыма ұласады бір мұңым,
Күйін кешіп жүрген жанмын жындының.
Сезім деген оп-оңай-ақ болса ғой,
Көрсететін киносындай үндінің.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Қараша ауыл көңілдегі дертім ең,
Бала кезде құлағымнан шертіп ең.
Саған келдім, қам көңіл боп шерленіп,
Алып ұшқан жүрегімнің еркімен.

Толық

Сұр аспан көзінен жас парлап

  • 0
  • 0

Сұр аспан көзінен жас парлап,
Күз келді, кетті ұшып қасқалдақ.
Табанға тапталды сарғайып,
Ағаштың басынан қашқан бақ.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар