Өлең, жыр, ақындар

Өмір — өлім

  • 09.04.2021
  • 0
  • 0
  • 976
Босаған құмсағат — ғұмырың,
Ақтық дем — түйір құм ең соңғы.
Мен үшін екеуі — бір ұғым
Өмір де, өлім де белсенді!

Құмсағат ортаяр біртіндеп,
Төменге алар да бағытын.
Жүргенмен қуана күлкің кеп,
Жап-жақсы өмір де — табытың!

Мезетте келмейді ажалың,
Сәт сайын, сәт сайын жерлейді.
Қалқиып қалғанша мазарың,
Өлімнің әлдиі тербейді!

Оның да бар күні, ай, жылы,
Тіпті, өлше минутпен өлімді.
Ажалың болмас тек қайғылы,
Ажал да кей кезде көңілді!

Көзіңді бір жола жұмғаннан,
Бір күнге жазғанмен көмуді.
Ажал да басталған туғаннан,
Туа сап бастаймыз өлуді!

30.06.16



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Идиллия

  • 0
  • 0

Шай ішсе жазылған әжімі,
Табиғат, апамдай бусанып.
Қарайған қыраттар, кәнігі,
Қараған атамдай күн салып.

Толық

Білем сенің мүлде басқа байламың

  • 0
  • 0

Білем сенің мүлде басқа байламың,
Жағдайымды ұқтыра алмас жайдамын.
Кісікиік боп барады тағдырым,
Айтам сосын жұлдызға сыр, Айға мұң.

Толық

Күз

  • 0
  • 0

Өз қанына малшынып, тағы да бір күн өлді,
Аспан төмен салбырап, бұлтқа айналған жын өрді.
Екілене үдеген есер жаңбыр сорғалап,
Топырақты жердегі есалаң қып жіберді.

Толық

Қарап көріңіз