Өлең, жыр, ақындар

Ауыр тиіп өмірдің өткелдері

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 487
Ауыр тиіп өмірдің өткелдері,
арғымағым арыды,
көп терледі,
жетпей қалып жүреді созған қолым
тиіп тұрған гүлге де бөктердегі.
Батып-шығып үнемі тұңғиыққа,
жүре алмадым өзім де ылғи ықта,
пенделікке бұрғызбай
ақ періштем,
қашан болсын,
қалғымай,
тұрды иықта!
Қайда барсам
қалғымай ақ періштем,
қорғап келе жатады жат керістен.
Қорғап келе жатады ұшқанда да,
құшқанда да аруды тәтті өбіспен.
Қыр соңыма түскенде жау ысқырып,
тілеуімді тілейді тау ышқынып.
Көзімді де ілмеген күндерім бар,
атымды да мінбеген ауыстырып.
Алдарқатып мені де, арбай күліп,
қарсы алдымнан кезіксін қандай бүлік,
жеме-жемге келгенде
жүзі тайқып,
қалатынын байқадым сәл қаймығып.
Түгім жоқ-ау десем де тарығатын,
баяғыдай желмейді арып атым.
...Солай енді, жұрағат,
отыр тағы
ақтарып сап алдыңа барын ақын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрек туралы жыр

  • 0
  • 0

Жұмекен рухына
Аяқ асты не болды бұл, ұқпадым,
қас қағымда дем де шықпай, бітті әлім,
Көрем деген кім бар еді тіріде

Толық

Өзгеріп шыға келіп өмір бірден

  • 0
  • 0

Өзгеріп шыға келіп өмір бірден,
қалмады дейсің, қалқам, көңіл кімнен,
Әп-сәтте алабұртып төңірегім,
қаншама еңіредім,

Толық

Тірлігімнен тук өнбей

  • 0
  • 0

Тірлігімнен тук өнбей,
тілім неге байланды?
Жан-дүнием түгелдей
жаңғырыққа айналды.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер