Менің елім
- 4
- 10
Көкірегімнің үміті мен тілегі
Күй боп түлеп, күн боп шығып күледі.
Күн астында көк төбелер түледі —
Менің елім, менің елім — гүл елі!
Күндер өткен сайын ауыл қашықтап
Күндер өткен сайын ауыл қашықтап,күндер өткен сайын жүрміз ғашық боп.
Машық болды ауылым деп жыр жазу,
сағыну да айналды оны машыққа.
Сөкпеңіздер жан емеспін мен ескі,
жан ұқпаса жаңалық та көмескі.
Жершілдіктен деме жерді жыр етсем,
қанымды айтсам қазақшылық демессің.
Күндер өткен сайын адам бауырмал,
бауырмалдық бұрады екен ауылға.
Торғай ұя салған әлсіз бұтадай
бізді де осы біреулер жүр ауырлап...
Осы ма қарашаның айы деген
- 0
- 0
Осы ма қарашаның айы деген,
Не болды, күлмегендей қайың, емен,
Су кетіп мойынынан қайың, емен,
Үстінде тамшы аунайды жапырақтың
Күрделілік
- 0
- 0
Абайласаң: ақымақтың бәрі епті,
өзге жұрттан қылмыстылар әдепті.
Ал, мынаның сөзі — құран,
үні — иман:
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
×
- Нарша Булгакбаев
- Бауыржан Момышұлы
- Бауыржан Момышұлы
- Бауыржан Момышұлы
Барлық авторлар