Өлең, жыр, ақындар

Адамның кейбір сәттері

  • 28.07.2021
  • 0
  • 0
  • 449
Тұмадан ішкен тұнық су қандай,
Шөліркеп құрғап тұрғанда таңдай.
Салқындап бойың, сарайың кеңіп,
Ақ маржан тағып алғандай маңдай.
Қаймақтап күрең шәй ішкен қандай,
Құрысып денең жадырай алмай
Тұрғанда,
балқып, құр атқа мінген .
Тәрізді
бойға күш құйылғандай.
Сапырып ішкен сары қымыз қандай,
Самалдап бойың, қан қызынғандай.
Кірбіңсіз көңіл төгіліп-тасып,
Тіршілік қамын құзырға алмай...
О, пенде адам, ғажапсың қандай,
Қолың жеткенге, тағатың қалмай
Қуансаң,
сәлге өкпелей қалып,
Кейисің,
көңілін орныға алмай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дәм

  • 0
  • 0

«Жоғары шық!»
дегенді үйге енгенге,
Жөргегінде бар қазақ үйренген де!
«Пай, құрауыз шықты-ау», – деп қылмысты да

Толық

Ұйымдасып, ұғысқалы, ұлт болғалы жарандар

  • 0
  • 0

Ұйымдасып, ұғысқалы, ұлт болғалы жарандар,
Көпті бастап ұран тастап, ұйтқы болған адам бар,
Әлмисақтан ел аузында, бұдан халық, хабардар,
Солай бастау алған мынау жер үстінде ғалам бар

Толық

Семейге

  • 0
  • 0

Отанның қай бұрышы болсын өгей,
Аларсың қай асылды оған теңей!
Дегенмен арқам тұнғыш сызға тиген
Ыстықсың жасырмаймын туған, Семей!

Толық

Қарап көріңіз