Өлең, жыр, ақындар

Адамның кейбір сәттері

  • 28.07.2021
  • 0
  • 0
  • 595
Тұмадан ішкен тұнық су қандай,
Шөліркеп құрғап тұрғанда таңдай.
Салқындап бойың, сарайың кеңіп,
Ақ маржан тағып алғандай маңдай.
Қаймақтап күрең шәй ішкен қандай,
Құрысып денең жадырай алмай
Тұрғанда,
балқып, құр атқа мінген .
Тәрізді
бойға күш құйылғандай.
Сапырып ішкен сары қымыз қандай,
Самалдап бойың, қан қызынғандай.
Кірбіңсіз көңіл төгіліп-тасып,
Тіршілік қамын құзырға алмай...
О, пенде адам, ғажапсың қандай,
Қолың жеткенге, тағатың қалмай
Қуансаң,
сәлге өкпелей қалып,
Кейисің,
көңілін орныға алмай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұжмақ қоғам болғаны жоқ болмайды

  • 0
  • 0

Ұжмақ қоғам болғаны жоқ болмайды,
Пәндаға Алла арнап тағдыр жолдайды.
Не жазса алғаш маңдайыңа, сол болады
Жан азабын берсе міне, сол қайғы.

Толық

Карпат ауасы

  • 0
  • 0

Назар баурап көп кезден келген алқап,
Тотияйын торқалы жасыл Карпат,
Көз суарып көркіне орныққандай
Алау көңіл басылды құмар тарқап.

Толық

Өздерің

  • 0
  • 0

Ғайып бір таңдайын атқан
Пәк, сәби жанымды оятқан.
Кеудеме бұлбұл боп қонып,
Әсемдік алауын жаққан –

Толық

Қарап көріңіз