Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 936
Ақында Ілиястан кім аса алған,
Мың бұлбұл көкірегіне ұя салған.
Табиғат жомарттықпен алуан сырлы
Өнерден сом тұлғасын құя салған.
Бар тыныс, барша демі, жаз көркімен,
Арлы ұл, ару қызын өз еркімен
Сайратып,
сан ғасырғы сонау байтақ
Даланды көз алдыңа қаз кетірген.
Тоты күй тоқсан тарау көз ілмеген,
Бірде асқақ, бірде нәзік сезімменен,
Бағынып ақындықтың құдіретіне
Жосылып жыр жолында безілдеген.
Ақын ол ел тұлғасын биіктеткен,
Ақын ол өр тұлғасын сүйікті еткен.
Ақын ол ескерткішін өзі қойып,
Арманды өмір жолын түйіп кеткен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құз

  • 0
  • 0

Сұр бұлт суық көк жүзін орап,
Жыл құсы – қонақ жол шеккен алыс,
Жел үрлеп үзіп үкісін тонап,
Мұңайды үнсіз ақ қайың таныс.

Толық

Жақсысы менен

  • 0
  • 0

Жақсысы менен
Жаманы егіз өмір бар.
Тозаңнан жеңіл,
Торғыннан аппақ көңіл бар.

Толық

Марқакөл

  • 0
  • 0

«Мүмкін бе көрмей кету Марқакөлді»,–
Деген соң құмар мүлде арта берді.
Қиялап мәрмәр таудың құзар шыңын
Шығандап шыңырауды асып тарта бердік.

Толық

Қарап көріңіз