Өлең, жыр, ақындар

Құлагер – ғұмыр

  • 10.08.2021
  • 0
  • 0
  • 395
(Ілияс Жансүгіровке)

«Хұсни ғаламның құс жетпес...» қиыры,
Күңіренген көкжалдың көксеген үйірі…
Бөрілі байрағы желбіреп жол алды,
Оғлан ұланы Тәңірге сиынып.
Қара жол баяғы қалпында мүлгиді,
Тым ұзақ тартып ең шер толы бір күйді…
О, неге босады,
Даланың жүйкесі?
Кәрі жартас бетінен тамшылар сырғиды.
Тамшылар боялып жапырақ ніліне,
Түсімде ақсөңке сүйекке сүрінем...
«Самұрық ұя сап, балапан түлеткен,
Бәйтерек қалайша түбінен шіріген?».
Үркітті кімдерді
Ойыңның салмағы?..
Сол жылы өшкен шам ұзақ жыл жанбады.
Құлагер сүрінген далада мертігіп,
Ақсады аңдаусыз Алаштың арманы…
Жарасын жасырып жалайтын күн ұзақ,
Жаралы бөлтірік тау қарап ұлымақ.
… Далалар төсінде Құлагер – Қазақты,
Елестер қуады қолына құрық ап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлы жыр

  • 0
  • 0

Жазира жапан түз
жамылған кежім – жыр,
Тарихым қашалған тастарға көгілдір.
Күн түбін жаңғыртқан тұлпардың тұяғы,

Толық

Терезе сыртындағы көктем

  • 0
  • 0

Бүгінгі Ояну:
Мың жылғы ұйқыдан тұрғандай зіл батпан!
Алақай!
Көктем тұр –

Толық

Ояну

  • 0
  • 0

Сағыныш кейпінде,
Сап-сары тауларды көремін –
түс қой бұл.
Ол енді өлең боп оянар,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар