Өлең, жыр, ақындар

Күз

  • 10.08.2021
  • 0
  • 0
  • 283
Сұрғылт аспанның құрсағын
қақ жарып шұбырған керуен,
Тоқтап қалған сағаттың
ауыр үнсіздігін есіме салып...
Басқан ізімнің өрмекші торын
тоқыған тым ескі жолағын көріп,
Отырмын енді баянсыз романтика жайлы
күңгірт естелік жазып...
Көшпенді екенімді санамда жаңғыртқан
әрбір құбылыс қуантар,
Олар аттанып барады тағы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 0

Жыл құстары есен-сау келдіңдер ме,
Қанатыңды сылатып торғын желге.
Біздің туған өлкені көрдіңдер ме,
Қанаты жоқ сергелдең менмін жерде.

Толық

Боздақ

  • 0
  • 0

Жолға қарап жоқ іздеп
жанарынан жас ағар,
Көкірегіне шер қатқан ата менен апа бар.
Қан мен жасы көк мұздың

Толық

Зауал

  • 0
  • 0

Қып-қызыл аспанның жиегі сөгіліп
қара жер төсіне төгіліп шашырар,
Шаң борап самиян далада
меңіреу ажалдың есігі мөңіреп ашылар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар