Өлең, жыр, ақындар

Ара – шалғай

  • 16.08.2021
  • 0
  • 0
  • 745
Ара – шалғай:
сiзде – күндiз, менде түн.
Бiздiң жақта түн қымтаған жер бетiн.
Сiздiң жақта қызып жыбыр тiршiлiк,
Әлдекiмдi алдап жатыр әлдекiм.
Ара – шалғай...
ойлап жүрмiн сiздi мен,
Сағыныш боп сыбырлайды күз күрең.
Арадағы алып мұхит өрiне,
Қалтылдаған қайығымды жүздiрем.
Ара – шалғай...
бiздiң қала ұйқыда,
Ән де тынған, қалған және күй тына.
Терезеден ай қарайды мазақтап,
Қиял кешкен бiр бейбақтың сиқына.
Ара – шалғай...
сiзде де күз, бiзде күз,
Екi жақта екi әлемге енгемiз.
Ұйқыдағы қала жақта бiр жүрек,
Сiз деп соғып жатыр десе сенбеңiз...
Ара – шалғай...
көрiспеспiз күн-айлап,
Сiз келгенше өзгерер-ау бұл аймақ.
Мен оянсам, сiз ұйықтайтын шақ туар,
Көз iлiңiз менi де сiз бiр ойлап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бiздiң шал

  • 0
  • 0

Тыйыла қалып тiршiлiк салған iзгi үн сәл,
Өмiрден мынау ертелеу өттi бiздiң шал.
Арсыздау ажал ар жаққа ала жөнелдi,
Қолынан оның босаған кезде тiзгiн сәл.

Толық

Кешқұрым шақ. Күн батқан кезi жаңа

  • 0
  • 0

Кешқұрым шақ. Күн батқан кезi жаңа.
Троллейбус. Сөз ада, сезiм ада.
Жалғыз келем, келедi аңсап жүрек,
Бiр нәрсенi – бiлетiн өзi ғана.

Толық

Адамдарға наз

  • 0
  • 0

Өзгеге бақ қонса жайым жоқ күндер,
Ойға оранып өтiп жатыр көп күндер.
Қуанышы, шаттығы мол адамдар,
Неге менi жалғыз тастап кеттiңдер?

Толық

Қарап көріңіз