Өлең, жыр, ақындар

Қамшылап

  • 16.08.2021
  • 0
  • 0
  • 475
Қамшылап...
қанға бөктiрдiм,
Сауырын мiнген жабымның.
Әттең-ай, соны текке ұрдым...
Тұлпар-ау дедiм.
...жаңылдым.
Тұлпар деп таңдап мiнгенiм –
Арқасы жауыр жабағы.
Сүйреткен құры сүлдерiн,
Күндерiм өтiп барады.
Арман ба?
Онда кеуде жоқ,
Жабының жағын қан қылып,
Атойын салмақ...
– сөнген от,
Ар жағы құры жаңғырық.
Қателеспесем керек-тi,
Аңсадым биiк.
Тым алыс.
Өткен күндерiм – тек өттi,
Келетiн күндер – қуаныш.
Алдымда тағы бiр бекет,
Алдымнан сыйын шақтаған.
Жабымен соған түнде кеп,
Арғымақ мiнiп аттанам!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есейдiм ғой, жiгiт болдым, Әке, мен

  • 0
  • 0

Есейдiм ғой, жiгiт болдым, Әке, мен,
Қадам бассам бас айналды қатеден.
Бұрынырақ ауырсынар ер жүгiн,
Бүгiн ендi мойынсұнып, көтерем.

Толық

Асық

  • 0
  • 0

Сағынып, сыздап жүр кеудем,
Елес жоқ бала күндерден...
– Ойнайық омпы, үштапан!
– Шеңбер сыз, қане!

Толық

Ара – шалғай

  • 0
  • 0

Ара – шалғай:
сiзде – күндiз, менде түн.
Бiздiң жақта түн қымтаған жер бетiн.
Сiздiң жақта қызып жыбыр тiршiлiк,

Толық

Қарап көріңіз