Өлең, жыр, ақындар

Қайда барып, қайдан мен жай табармын

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 359
Қайда барып, қайдан мен жай табармын,
Қайырмасы болдың сен айтар әннің.
Алабұртқан көңілмен, адасып көп,
Қазығыңа қағылған қайта оралдым.
Көз алдымда сен тұрдың, бұла шағым,
Қанат жайып кеудеме құласа күн.
Сол бір күннің шұғылалы шуағымен
Оянамын, құлпырып, гүл ашамын.
Көрінер ме ем биіктен сен күтпеген,
Әлемге тән кеңістік кеңдікпенен.
Сүю деген ердегі ерлік дейді,
Табынамын дәл сондай ерлікке мен.
Көрмедің сен, тұрсам да көз алдыңда,
Өз алдыңда елеусіз тозаңмын ба?..
Көкжиегім, көзіңе түсу үшін,
Уақыттан осынау озармын ба?
Шуағыңа жанып жыр шақпағымды,
Тасытқанда жандағы от қанымды,
Көкірегіңе тартар ма ем қызыл-жасыл
Кемпірқосақ секілді соқпағымды...
Жалған жырым, өзіңсіз жалған әнім,
Ұйқыда өткен күніме таңданамын.
Сүйе тұрып өзіңді сүймей кеткен,
Нәзік сәулең таңдағы мен боламын...
Ықпал етер көңілге қас-қабағың,
Сыйлайтындай күлкіміз басқаға мұң.
Үкіміңді күткен бір айыпкердей,
Қарай алмай көзіңе жасқанамын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн нұры жерге сен деп шашылады

  • 0
  • 0

Күн нұры жерге сен деп шашылады,
Сені ойлап қырда гүлдер ашылады.
Атыңды айғай салып айту үшін,
Теңіздің толқындары асығады...

Толық

Қайда сол, көктем гүлі?

  • 0
  • 0

Елеске елегізіп, елең еттім,
Мен саған өмір жайлы не демекпін?
Қайда сол?
көктем гүлі, өткен күнім,

Толық

Үш бала

  • 0
  • 0

Той-тойлаған... жоқ-барды елеместен,
Ұйып тұрған айрандай ел емес пе ем.
Бөлем деме, қазақты “жүзге” бөліп,
Үш баласы ол, бір үйдің ерегескен...

Толық

Қарап көріңіз