Өлең, жыр, ақындар

Жаным менің қалайды үнсіздікті

Қайтсем енді тыныштық табар жаным,
Әр нәрсені тарамдап бір қарадым.
Жаным менің қалайды үнсіздікті,
Әйтседағы, жан дүниемнен мен оны таба алмадым.

Жаным менің толқиды,тебіреніп,
Жатқандай ғой толқындар жағаға теуіп.
Үнсіздікке қарсы ғой алып теңіз,
Жаймен ғана соғылып, жиекке келіп.

Менің жаным тыныштық табар ма екен?
Сан тараптан сұрақтар жегідей жеген.
Шүкір деймін құдайыма осы күнге,
Тамаша ғой, керемет өмір деген.
Өткен өмір тыныштық бер жаныма,
Неге мені саласың сен уайымға.
Алға, артқа жүргізбейтін бір күрмеу,
Шешілмейтін бұл не сонша?

Жүрегім соға бергің сен тоқтама,
Алаңдап жан жағыңа сен қарама.
Жүрегім нұрландыршы ішкі сарайды,
Басқаның бәрі болсын тек жай ғана.

Ұсақ түйек дүниелер өтер кетер,
Жан жарасын кім келіп емдер?
Сезінемін өзімді кінәлідай,
Болған жайға мен ойпырмай.

Салыстырам артымдағы өткенімді,
Бағалаймын алдыма қарап кеткенімді.
Азда болса жұбаныш көңіліме,
Саусақпен санарлықтай жеткенімді.

Алар асу, шығар шыңым әлі алда,
Келсемде кезеңге орта жасқа.
Өзімді үміттендіріп, мен жігерленем,
Бағындырар белестерім болып жатса,
Үзілмесін ертеңім ол жалғасса,
Алғысым шексіз маған дем берген жандарға.
Болған маған өмірлік мотивация.
Ризамын мен дер едім тағдырыма.
Кездестірген осындай тұлғаларға.
Әрқайсының өзіндік орны бар жеке дара.

Шүкірменен таңымды мен атырамын,
Кешірші күнәмді деп тәубамен күнімді батырамын.
Аллаға ризамын осы күнге,
Амандық, тыныштық бер жүрегіме









Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз