Өлең, жыр, ақындар

Бар бақытым – өзің!

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 605
Ауыртпалықтың уайым-қайғы салдарынан,
Көңілім өшіп, бар тылсымым, мен әбден әлсіредім.
Көз алдыма күңгірт-көмескі елестер келіп,
Қараңғы түннің тұңғиық, тереңіне батқандай,
Жүрегім жүдеу, жабырқау.
Бір терезеден бозарып атқандай,
Алдыма келіп жарқырап,
Міне, ғажап – күн күлімдеп тұр.
Құдайға мың шүкір –
Көңілі қайғырып бірге емдеген,
Дәл солай деп жазылған,–
Қимылсыз күйдегі махаббатымның күш-қуатын,
Ғашықтардың жүректерімен қосып бірге байқап салыстырам.
Менімен олар бірге – бәрі де,
Махаббаттың алдында түгелдей оған бәрі бағынып,
Бәрінің де сұп-сұр болып өңі қашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құмарланып, қауышу

  • 0
  • 0

Өңім бе, жаным, жарығым,
Сенбісің?.. Төсің?... Қолың ба?
Сағынып, аңсап, сарылып,
Өлер ме ем. әттең. жолыңда!

Толық

Жыр сыры

  • 0
  • 0

Жырда қандай нақыл бap,
Күші неде, анықта?
Ұғып соны ақындар,
Мақұлдасын халық та.

Толық

Таң сәулесінің нұрлы шапағаты...

  • 0
  • 0

Сөзбен жеткізе алмайтын,
Аспандап биіктенген, тамаша бір көріністі,
Қараңғылықты жоқ қылып, мүлдем атаусыз қалдырып,
Мәңгілік көңіліңнің қалауымен дос болар

Толық

Қарап көріңіз