Өлең, жыр, ақындар

Белиндаға

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 402
(1775)

Несіне мені шақырдың,
Салтанатты думанға?
Қызығы жастық шағымның
Өткенде шағын ұямда.
Өтті-ау түнгі, айлы шақ,
Аяда тыныш мүлгіген,—
Сәулеңмен шалқып, қиялдан
Түс көргендей зырғып-ем!
Бақытым, пәк арманым,
Елестеп бәрі түсімде —
Түнектен жайнап жанарың,
Сәулем, түстің есіме.
Шулы топта, маған жат,
Булығып түтін — жалынға,
Отырар-ем масайрап,
Болсаң сен тек жанымда!
Жоқ, көкте емес көктемім,
Гүлде де емес нұр төккен,
Менің аям — періштем,
Қайда болсаң — сен көктем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Періштенің сиынуы

  • 0
  • 0

Тек періштемнің шексіз күшімен,
Жаратып бар тіршілікті,
Періштем ақылды да, күшті де,
Сен емес пе, өмір молшылығы,

Толық

Амур – суреткер

  • 0
  • 0

Биік жартас төрде отырмын мен таң ата,
Қызыға қарап сәрілеп атқан таңда, тұманға,
Қызыл, қоңыр түрлі түске боянып,
Ұзына бойы созыла кең далаға тараған.

Толық

Бар бақытым – өзің!

  • 0
  • 0

Ауыртпалықтың уайым-қайғы салдарынан,
Көңілім өшіп, бар тылсымым, мен әбден әлсіредім.
Көз алдыма күңгірт-көмескі елестер келіп,
Қараңғы түннің тұңғиық, тереңіне батқандай,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер