Өлең, жыр, ақындар

Белиндаға

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 364
(1775)

Несіне мені шақырдың,
Салтанатты думанға?
Қызығы жастық шағымның
Өткенде шағын ұямда.
Өтті-ау түнгі, айлы шақ,
Аяда тыныш мүлгіген,—
Сәулеңмен шалқып, қиялдан
Түс көргендей зырғып-ем!
Бақытым, пәк арманым,
Елестеп бәрі түсімде —
Түнектен жайнап жанарың,
Сәулем, түстің есіме.
Шулы топта, маған жат,
Булығып түтін — жалынға,
Отырар-ем масайрап,
Болсаң сен тек жанымда!
Жоқ, көкте емес көктемім,
Гүлде де емес нұр төккен,
Менің аям — періштем,
Қайда болсаң — сен көктем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлбұл құс

  • 0
  • 0

Не бар онда? Не деген жұмбақ самал?
Шығыстың жолдаған сәлемі емес пе екен,
Ойда жоқтан жаңа леп келіп есіп,
Менің қайғы-мұңымды емдеп жазар ма екен?

Толық

Құмарланып, қауышу

  • 0
  • 0

Өңім бе, жаным, жарығым,
Сенбісің?.. Төсің?... Қолың ба?
Сағынып, аңсап, сарылып,
Өлер ме ем. әттең. жолыңда!

Толық

Бұлбұл құсқа

  • 0
  • 0

Керемет та маша ойынымен,
Сенің көңіл-күйінді қуантар,
Раушан гүлдері өлер тобымен ашылмастан,
Көріп шексіз азап, қиындықтар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар