Өлең, жыр, ақындар

Зылихаға

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 484
(1815)

Төгемін деп толқын жұпар,
Алқына алған демдеріңе,
Азап шегіп, болып іңкәр,
Жүз гүл солды шөлмегінде.
Саусағындай бүгіп тұрған,
Құтыдағы әтір үшін,
Сансыз ғашық болып құрбан.
Сансыз боздақ тартты қысым.
Өмірлері тұрған гүлдеп,
Нелер сабаз толықсып бір,—
Бұлбұл үнін жұтамын деп,
Дәмеленді талықсып құр.
Жоқ, жылама, той жасармыз,
Біз солардың жан-зарынан.
Қырылды ғой жандар сансыз
Ақсақ Темір қанжарынан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қонақасы

  • 0
  • 0

Қайтыңдар деп шай ішіп бір,
Шақырып ем көп мейман.
Дастарқаным майысып тұр:
Балық асып, ет қойғам.

Толық

Үр қызы және ақын

  • 0
  • 0

Үр қызы
Есігін бағып пейіштің
Тұрған мен бір сақшымын
Ентелейсің, ор түсің,

Толық

Рахила гүлі

  • 0
  • 0

Рахила гүлі көкорай, кең далада
Ол бір келте гүл еді,
Қарапайым, көріксіз, жалғыз өскен.
Жалғыз аяқ жолменен,

Толық

Қарап көріңіз