Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Зылихаға

Иоганн Вольфганг фон Гёте

Зылихаға

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 458
(1815)

Төгемін деп толқын жұпар,
Алқына алған демдеріңе,
Азап шегіп, болып іңкәр,
Жүз гүл солды шөлмегінде.
Саусағындай бүгіп тұрған,
Құтыдағы әтір үшін,
Сансыз ғашық болып құрбан.
Сансыз боздақ тартты қысым.
Өмірлері тұрған гүлдеп,
Нелер сабаз толықсып бір,—
Бұлбұл үнін жұтамын деп,
Дәмеленді талықсып құр.
Жоқ, жылама, той жасармыз,
Біз солардың жан-зарынан.
Қырылды ғой жандар сансыз
Ақсақ Темір қанжарынан.

Иоганн Вольфганг фон Гёте зылихаға Иоганн Вольфганг фон Гёте өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балықшы

  • 0
  • 0

Жөңкілді толқын, шулады толқын,
Жағада отыр балықшы мүлгіп.
Тыныштық меңдеп судай бір салқын,
Езіліп жаны, отырды мұңлық.

Толық

Келесі жұп

  • 0
  • 0

Махаббат — күш, күш жоқ оған тең келер,
«Не пайда одан?» — деседі кей пенделер.
Бұл махаббат ақша да емес, билік те,
Ер жігітке дем береді тірлікте...

Толық

Адамдар арасындағы шекаралар

  • 0
  • 0

Ақсақалды кәрия періштем,
Бұлттар арасынан,
Жарқ-жұрқ еткен найзағайларды,
Ана сүтіне жармасқан жас баладай,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер