Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Зылихаға

Иоганн Вольфганг фон Гёте

Зылихаға

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 330
(1815)

Төгемін деп толқын жұпар,
Алқына алған демдеріңе,
Азап шегіп, болып іңкәр,
Жүз гүл солды шөлмегінде.
Саусағындай бүгіп тұрған,
Құтыдағы әтір үшін,
Сансыз ғашық болып құрбан.
Сансыз боздақ тартты қысым.
Өмірлері тұрған гүлдеп,
Нелер сабаз толықсып бір,—
Бұлбұл үнін жұтамын деп,
Дәмеленді талықсып құр.
Жоқ, жылама, той жасармыз,
Біз солардың жан-зарынан.
Қырылды ғой жандар сансыз
Ақсақ Темір қанжарынан.

Иоганн Вольфганг фон Гёте зылихаға Иоганн Вольфганг фон Гёте өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Коринфтің келіні

  • 0
  • 0

Афины шаһарына бағынышты
Қызметшілер орны болған Коринфке,
Белгіліз, жас жігіт мейман,
Өзінің әкесімен бұрыннан

Толық

Жылаудан жұбаныш

  • 0
  • 0

Соншама неге мұңайдың?
Жүр ғой жұрт көңілді;
Жылаған, досым, түрің бар,
Көзіңнен көрінді.

Толық

Құдай мен биші

  • 0
  • 0

Магадаев, әлемді билеуші,
Бізге алтыншы рет те түспестен,
Үлкен-кішінің бәріне де,
Өзі келіп жолықпаққа,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер