Өлең, жыр, ақындар

Көктем – самал, сырымды елге жайыңдар

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 546
Көктем – самал, сырымды елге жайыңдар,
Көкірегімнен туған аппақ айым бар.
Билейтіндей бұраң белі солқылдап
Мен билесем деген биді қайыңдар...
Өмір – көктем үміт шоғын үрлеген,
Құстар, құстар ағытады сырлы өлең.
Шықтан моншақ таққан ару қайыңмен
Билеп кеткен сияқтымын бірге мен.
Өңір тілеп, көңіл тілеп сүюді,
Жиде жарып келеді, әне, түйінді.
Бірінен соң бірі жатыр қайталап,
Көктем оқып менің көңіл күйімді.
Дүние тұр сезім ішегін жүз бұрап,
Есінейді үнсіз таулар мызғып ап.
Кең даланы ұйқысынан оятып,
Қытықтайды күлкісімен қыз-бұлақ.
Мамыр – маусым салтанатын жер күткен,
Күннің көзі тіршілікті сергіткен.
Күмбірлетіп күйсандығын кеудемнің,
Көктеп тұрмын, көктем күйін шертіп мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ілиясқа

  • 0
  • 0

Жан едің күй іздеген, жыр іздеген,
Көңілден биік арман, сыр үзбеген.
Сен кеше өр едің ғой, құдіретті,
Тілдескен сонау асқар шың құзбенен.

Толық

Жел болып маңдайымнан неге еспедің

  • 0
  • 0

Жел болып маңдайымнан неге еспедің,
Неге еспедің, айналды елеске мұң.
Көздерім суретіңе жиек болып,
Ұзақ түн ұйқым келер емес менің.

Толық

Көгеріп сенсіз гүлдей, көктемеймін

  • 0
  • 0

Көгеріп сенсіз гүлдей, көктемеймін,
Жет мейлің, қадіріме жетпе мейлің.
Өзге емес, не істесең де, сен өзімсің,
Өзіме, айтшы, қалай өкпелеймін?..

Толық

Қарап көріңіз