Өлең, жыр, ақындар

Көктем – самал, сырымды елге жайыңдар

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 572
Көктем – самал, сырымды елге жайыңдар,
Көкірегімнен туған аппақ айым бар.
Билейтіндей бұраң белі солқылдап
Мен билесем деген биді қайыңдар...
Өмір – көктем үміт шоғын үрлеген,
Құстар, құстар ағытады сырлы өлең.
Шықтан моншақ таққан ару қайыңмен
Билеп кеткен сияқтымын бірге мен.
Өңір тілеп, көңіл тілеп сүюді,
Жиде жарып келеді, әне, түйінді.
Бірінен соң бірі жатыр қайталап,
Көктем оқып менің көңіл күйімді.
Дүние тұр сезім ішегін жүз бұрап,
Есінейді үнсіз таулар мызғып ап.
Кең даланы ұйқысынан оятып,
Қытықтайды күлкісімен қыз-бұлақ.
Мамыр – маусым салтанатын жер күткен,
Күннің көзі тіршілікті сергіткен.
Күмбірлетіп күйсандығын кеудемнің,
Көктеп тұрмын, көктем күйін шертіп мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейуақыт түсті менің есіме...

  • 0
  • 0

Қосылды да арманға арман, сырға сыр,
Келер күннің мүсіндедік тұлғасын.
Асығамын кететіндей өтіп тез
Қас қағымның арасында бір ғасыр...

Толық

Көңіл саздары

  • 0
  • 0

Көңіл бір жел толассыз үрлеп ескен,
Сезімім жалғыз бұта шайқалатын.
Жүрек жер ғой, көтерер үндеместен,
Жүрек болып жан шіркін жай табатын.

Толық

Басы айналып құлайды бақыттан кім

  • 0
  • 0

Басы айналып құлайды бақыттан кім,
Арманы бар әрбір кеш, ақық таңның.
Кәріліктің ізі емес, беттегі әжім,
Жолы болар өткен көп уақыттардың.

Толық

Қарап көріңіз