Өлең, жыр, ақындар

Көктем – самал, сырымды елге жайыңдар

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 534
Көктем – самал, сырымды елге жайыңдар,
Көкірегімнен туған аппақ айым бар.
Билейтіндей бұраң белі солқылдап
Мен билесем деген биді қайыңдар...
Өмір – көктем үміт шоғын үрлеген,
Құстар, құстар ағытады сырлы өлең.
Шықтан моншақ таққан ару қайыңмен
Билеп кеткен сияқтымын бірге мен.
Өңір тілеп, көңіл тілеп сүюді,
Жиде жарып келеді, әне, түйінді.
Бірінен соң бірі жатыр қайталап,
Көктем оқып менің көңіл күйімді.
Дүние тұр сезім ішегін жүз бұрап,
Есінейді үнсіз таулар мызғып ап.
Кең даланы ұйқысынан оятып,
Қытықтайды күлкісімен қыз-бұлақ.
Мамыр – маусым салтанатын жер күткен,
Күннің көзі тіршілікті сергіткен.
Күмбірлетіп күйсандығын кеудемнің,
Көктеп тұрмын, көктем күйін шертіп мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Басқа жақтың болады бұлты мұңды

  • 0
  • 0

Басқа жақтың болады бұлты мұңды,
Керек етер серпіліп, сілкінуді.
Мен өзімді бақытты сезінемін,
Көргеніме тәуелсіз бұл күнімді.

Толық

Көретұғын көзімді күннен алғам

  • 0
  • 0

Көретұғын көзімді күннен алғам,
Жарық дүние кімге шын, кімге жалған?
Топырағым, туған ел, туған анам,
Жүрегімде мүсіні тұлғаланған.

Толық

Уақыт дария, тасып, тұнады

  • 0
  • 0

Уақыт дария, тасып, тұнады,
Өртеніп, іштен ғашық тынады.
Арман-ау,
Саған асықпаймын десем,

Толық

Қарап көріңіз