Өлең, жыр, ақындар

Ашылған ақ аспанмен аштым қабақ

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 362
Ашылған ақ аспанмен аштым қабақ,
Уақыт көңіл күйін тасқынға орап.
Айтақтап ауласында ырылдатып,
Кейбіреу иттерін жүр қасқыр балап.
Күрсініп тынып іштен тұрам қарап,
Еліктеп биік шыңға қырау қабақ.
Қонар деп шың басына қарқылдаған
Қарғасын біреулер жүр қыран балап.
Көрмейтін көріп тұрып соқыр үшін,
Өртейді өзегіңді өкінішің.
Ал біреу алтындаған торға салып,
Бұлбұл деп саудалап жүр тоты құсын.
Білместі білгендерге билетпеген,
Талғамын танымға түк үйретпеген,
Тамсанып сұлулық деп қол соғады,
Аққуды алмастырып үйрекпенен.
Көңілмен күннің көзін тұманға орап,
Көзіңе бүлк етпестен тұрар қарап.
Бәйгеге қосар біреу жалы бар деп,
Жабыны құс жетпейтін құлан балап.
Осындай шошынғанда сұмдық істен,
Қақ жарып өтсем деймін жыр-қылышпен.
Жалғандық жүргізер өз үстемдігін,
Шыңғырып шыққанда бір шындық іштен..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үздің бе, үміт сен менен

  • 0
  • 0

Үздің бе, үміт сен менен,
Ертегім болған ертеңім.
Тербетер ерке желменен,
Жүректі нәзік желкенім.

Толық

Алды, ақыры аңдып көптен

  • 0
  • 0

Алды, ақыры аңдып көптен,
Қара жерге жан салды жыр.
Көзін ашып қалғып кеткен,
Ақын жүрегі раушан-ғұмыр.

Толық

Жүйрігін жүрер кім баптап

  • 0
  • 0

Жүйрігін жүрер кім баптап,
Тірліктің түрі оған жат.
Ақша, дүние қымбаттап,
Арзандап кетті-ау адамзат.

Толық

Қарап көріңіз