Елім-ай
- 1
- 2
Ем таба алмай дертіңе мен ертеден,
Сол бір қайғың өзегімді өртеген.
Тырп етпейсің бас көтеріп көрпеден,
Еңсең неге түсті мұнша, елім-ай?
Намыс құрбанына
(МАРҚҰМ СҮЛЕЙМЕН БИЖАНҰЛЫНА БАҒЫШТАДЫМ)Сен жоғыңда бұ жалғанда,
«Жалғап олқы» дейді кім?
Сен келгенде арамызға,
Қанша Орасан толды кім?
Қайтып едің қалыбыңа,
Бар ма нәрсе өзгерген?
Сен бір сыншы көрейін деп,
Сұм жалғанға кез келген.
Бар жолдасың бойыңдағы,
Ар-иманың, намысың,
He қылайын деп едің сен,
Бұ жалғанның табысын!
Намысыңа тиіп еді,
Қылдың құрбан мал-жанды,
Ата-анаңды, аға-інің мен
Елі-жұртың жалғанды.
Мен де жаңа білдім енді:
Бір жігіттің сымбатын.
Білдіруге келгеніңді
Ар намыстың қымбатын...
1917-1918
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қамар сұлуға
- 1
- 1
Неғылам айтқан сөзім ем болмаса,
Сұнқар мен сүқсыр үйрек тең болмаса.
Сен үшін мұнша қапа болмас та едім,
Алды-артың бәрі қысқа кем болмаса.
Мөлдір
Өте күшті өлен