Мұң
- 1
- 0
Ғазиз басым құтыла алмай жаладан,
Жаудың қолы босамай тұр жағадан.
Жүректі жаншып, жанға түскен ауыр тас,
Ашу тасып, тамырды қуып тараған.
Намыс құрбанына
(МАРҚҰМ СҮЛЕЙМЕН БИЖАНҰЛЫНА БАҒЫШТАДЫМ)Сен жоғыңда бұ жалғанда,
«Жалғап олқы» дейді кім?
Сен келгенде арамызға,
Қанша Орасан толды кім?
Қайтып едің қалыбыңа,
Бар ма нәрсе өзгерген?
Сен бір сыншы көрейін деп,
Сұм жалғанға кез келген.
Бар жолдасың бойыңдағы,
Ар-иманың, намысың,
He қылайын деп едің сен,
Бұ жалғанның табысын!
Намысыңа тиіп еді,
Қылдың құрбан мал-жанды,
Ата-анаңды, аға-інің мен
Елі-жұртың жалғанды.
Мен де жаңа білдім енді:
Бір жігіттің сымбатын.
Білдіруге келгеніңді
Ар намыстың қымбатын...
1917-1918
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
айдана
тамаша -
Ислам жирный
Жақсы өлең -
Аружан
Кішігірім болама көп қой -
Сайрамбай Каусар Асхатқызы
Жоқ
Мөлдір
Өте күшті өлен