Өлең, жыр, ақындар

Көктемімнің қарлығаш – қыз қонағы

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 860
Көктемімнің қарлығаш – қыз қонағы,
Кетер күлсең көңілдің ызғары әлі.
Көре алмастар атыңа күйе жағып,
Сенің мынау көркіңді қызғанады...
Мейлі, мейлі, сыртыңнан кінәласын,
Көрерің көп, сау тұрса мына басың.
Ақ көңілім болмасқа бордай тозып,
Болымсызға несіне мұңаясың?
Жасымашы, жабырқап, қарашығым,
Қара шашты еркелеп тарашы бір.
Жанарыңмен жарқ еткен серпіп жібер
Көлеңкелі көңілдің бар ашуын.
Ашылмастан көктемгі гүлің әлі,
Неге өмірден көңілің суынады?
Тоңып жүрген шуақсыз менің жаным
Жанарыңмен өзіңнің жылынады.
Көтер басты, қабақтан бұлтыңды айда,
Сұлуларда мұң емес, сыр тұрмай ма?
Айтшы, жаным, кешегі еш кінәсыз
Сылдырлаған бұлақтай күлкің қайда?
Тазалашы, күлкіңмен жушы бәрін,
Білмейсің бе бұлттан соң күн шығарын.
Дерті болса жүректің жазылсыншы,
Күніндей бір көктемнің күлші, жаным!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туғанда жылап едім

  • 0
  • 0

Туғанда жылап едім,
Өлгенше жылап өттім.
Бір рет құлап едім,
Мәңгілік құлап өттім.

Толық

Келдің бе, Май!

  • 0
  • 0

Келдің бе, Май!
Толықсып, гүліңді алып,
Бар әлемге ұлы күн нұрын жағып.
Қол ұстасқан қарашы көшедегі,

Толық

Туған елім

  • 0
  • 0

Тауыса алмадым, сағат дауысын санап түк,
Уақытты өткен санап жату ағаттық.
Мен өзіңе сапар шектім, туған жер,
Жүрегіме сағынышымды қанат ғып.

Толық

Қарап көріңіз