Өлең, жыр, ақындар

Сыйлар... мейлі сыйламас

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 446
Сыйлар... мейлі сыйламас,
Біліп... мүмкін білмейді.
Деген, бабам, «Жиде ағаш -
Өз жерінде гүлдейді»...
Оғың мені жоқ атар,
Тасқа келмей жылынғым.
Бас имейтін тәкәппар –
«Мұңымменен» - сұлумын.
Жуық екен ар, мұңға,
Қиял-қанат көк тілген.
Көрер көзге бармын да,
Көре алмасқа жоқпын, мен.
Мендей аңқау жан бар ма,
Көнбесем де, көнейін.
«Жалған дүние», жалғанға,
Жалған күліп, не дейін?
Тербетемін жыр бөлеп,
Көкірегімді үрлеп от.
Өлеңді кім жазбайды,
«Ақын» болу, бір бөлек...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңілім менің

  • 0
  • 0

Көнбей баяу арна-ағысқа көңіл бір,
Өмірімнің табады екен емін жыр.
Қырау қабақ қыс айынан қар басқан
Алабұртам көктем іздеп көгілдір.

Толық

Жер лайсаң...

  • 0
  • 0

Жер лайсаң...
Күткендей әлдекімді – көңіл май шам.
Түнімен жел ұйытқып, қар жауғандай,
Бәрі маған сый болып арналғандай.

Толық

Көктем шығып келеді жер бетіне талпынып

  • 0
  • 0

Көктем шығып келеді жер бетіне талпынып,
Бір сілкініс күткендей мынау дүние сәл тынып.
Сұрағандай сүйінші, бала бұлақ ағады,
Аңғарынан таулардың сайға қарай алқынып.

Толық

Қарап көріңіз