Өлең, жыр, ақындар

Сыйлар... мейлі сыйламас

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 322
Сыйлар... мейлі сыйламас,
Біліп... мүмкін білмейді.
Деген, бабам, «Жиде ағаш -
Өз жерінде гүлдейді»...
Оғың мені жоқ атар,
Тасқа келмей жылынғым.
Бас имейтін тәкәппар –
«Мұңымменен» - сұлумын.
Жуық екен ар, мұңға,
Қиял-қанат көк тілген.
Көрер көзге бармын да,
Көре алмасқа жоқпын, мен.
Мендей аңқау жан бар ма,
Көнбесем де, көнейін.
«Жалған дүние», жалғанға,
Жалған күліп, не дейін?
Тербетемін жыр бөлеп,
Көкірегімді үрлеп от.
Өлеңді кім жазбайды,
«Ақын» болу, бір бөлек...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айта алмаймын

  • 0
  • 0

Айта алмаймын,
алғанымды сұрама,
Ұрпағыма не қалады мұраға.
Ойлап тұрсам, о, жаралы жер-ана.

Толық

Бір шөл бар, ауада мен жұтқан

  • 0
  • 0

Бір шөл бар, ауада мен жұтқан,
Сергімей жүруім сондықтан.
Ән жұту орнына, шаң жұтып,
Сайрамай тұрады қалғып тал.

Толық

Келіншек және бала жігіттің сезім шарпысуы

  • 0
  • 0

Бала жігіт... бусанады жас көңіл,
Өртенеді шыға алмай бір тұманнан.
Түске айналып бара жатты басқа өмір,
Таутекедей тастан тайған тым аңғал!..

Толық

Қарап көріңіз