Өлең, жыр, ақындар

Сыйлар... мейлі сыйламас

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 402
Сыйлар... мейлі сыйламас,
Біліп... мүмкін білмейді.
Деген, бабам, «Жиде ағаш -
Өз жерінде гүлдейді»...
Оғың мені жоқ атар,
Тасқа келмей жылынғым.
Бас имейтін тәкәппар –
«Мұңымменен» - сұлумын.
Жуық екен ар, мұңға,
Қиял-қанат көк тілген.
Көрер көзге бармын да,
Көре алмасқа жоқпын, мен.
Мендей аңқау жан бар ма,
Көнбесем де, көнейін.
«Жалған дүние», жалғанға,
Жалған күліп, не дейін?
Тербетемін жыр бөлеп,
Көкірегімді үрлеп от.
Өлеңді кім жазбайды,
«Ақын» болу, бір бөлек...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңіз де көк, сезім де көк, көк те көк

  • 0
  • 0

Теңіз де көк, сезім де көк, көк те көк,
Ақ бас толқын әлденеге өкпелеп.
Жартас бетін шапалақтап ұрады,
Көкірегін ашулы бір кек бөлеп.

Толық

Темір қақпа

  • 0
  • 0

Темір қақпа,
Темір жүрек, темір гүл,
Тоты құсқа айналғандай не бұлбұл.
Бұлбұлдан ән, гүлден иіс таба алмай,

Толық

Мені ақын деп білмей-ақ қой, білмесең

  • 0
  • 0

Мені ақын деп білмей-ақ қой, білмесең,
(Көкірегім – жұлдыз толы жыр кесем).
Жыр кесемді быт-шыт етіп кейде бір,
Өз-өзіммен күресіп көп күн кешем...

Толық

Қарап көріңіз