Өлең, жыр, ақындар

Тағы да тұлпар туралы

  • 20.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2613
Пай, пай, мынау тұлпардың тұрпатын - ай,
Көрген қызық осыған жүр татымай.
"Ыза қылған қолыма бір тигізбей",
Менің де бар Абайлық сырқатым - ай.
Майда сүйек емес.
Бұл — қайла сүйек,
Табылады бойынан қай қасиет ...
Тұяқтарын без қара тасқа малып,
Тұрысын-ай, иегін айға сүйеп.
Суын шатыс тұқымы, құлан шатыс,
Тарпаң шатыс, тұтымы — қыран шатыс.
Бұлан шатыс десең де жарасады,
Қарақашақ, сарыүйек — жылан шатыс.
Дей алмаймын, мүсінін аттан көрдім,
Байшұбардың сойы емес, ақтаңгердің.
Қақпан белдің кірмейді қорасына,
Жан көрмеген өзі бұл — сақпан белдің.
Сипамаған әлі де құрық үстін,
Шашырап тұр көзінен сынып ұшқын.
Қөбекеңнің Құртқасы баптаса да,
Кемдік болад жүйрікте — «қырық үш күн»
Бұл тұрғанда — Текенің арғымағын
Неғылайын, осы еді — бар мұралым.
Өзін өзі жаратқан туа дегдар,
Кемдігі жоқ мысқалдай ал мынаның. 
Тәуір тәуіп көрсе егер үшкірердей,
Тақым артсаң гулер ед үсті желдей.
Пайғамбарым Пырағын түсіп беріп,
Әзірет Әлі Дүлдүлін піштірердей.
Жанарынан оқимын жанды жазу,
Тамырында мысалы — қан қызар у.
Мың дәлдүріш ішінде — Нағыз Ақын,
Кіл қатынның ішіңде — Жалғыз Ару.
Ақын мінсе құйылып бойға шабыт,
Қалар еді - ау, шіркін - ай, ой жасарып. ...
Тұқшыңдаған иесінің тұрқы жаман,
Тұралатпай тынбас-ты, қойға салып!..

1993 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бебеуледің, жүрегім...

  • 0
  • 0

Бебеуледің, жүрегім, неден менің?
Неден менің, жанарым, төмендедің? —
Құбыламның бетке алып желең желін,
Қырға қарай қылаңмен желер ме едім!

Толық

Сағым-арман

  • 0
  • 0

Күн күйіп тұр.
Қан құрғап шөлдегенім,
Таңдай — тандыр,
Көз — бұлдыр, кермек — ерін...

Толық

Жер

  • 0
  • 0

Жұмыр жер десе, Түнектің сібірлер таңы,
Жұмыр жер десе, Жүрек-тіл күбірлер тағы.
Ол болса мәңгі жолымен маңып барады,
Күні мен түні алмасқан, іңір мен таңы.

Толық

Қарап көріңіз