Өлең, жыр, ақындар

Адамға – адам...

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1148
Қара нанды жеп жүруші ек қақ бөліп,
Адамға адам бара жатыр жат болып.
Қарның ашса қараспайды қайрылып,
Жаяу қалсаң бере алмайды ат-көлік.
Жүрген жері айқай-ұйқай дау болып,
Адамға адам бара жатыр жау болып,
Тәрік қылып ибалығын, иманын,
Арын сатып, абыройын сауда ғып.
Бір-біріне қарамайды кешіріп,
Адамға адам бара жатыр өшігіп.
Бірте-бірте амалымыз таусылып,
Бірте-бірте үмітіміз кесіліп...
Бірін-бірі жеп қоярдай жек көріп,
Адамға адам бара жатыр кектеніп.
Келте жіптей келмей қойған күрмеуге
Тірлігіміз қалғаны ма шектеліп?!
Жүруші едім құшағымды досқа ашып,
Адамға адам бара жатыр қастасып.
Қосыла сап,
Ертеңіне айрылар
Бір-біріне жаны ашымай қос ғашық!
Тектен-текке бүліндік те, есірдік,
Ұрық бітті...
Құрып бітті өсімдік.
Адамға адам айуан боп барады.
Адамға – адам...
Адамға – адам... не сұмдық!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үш монолог

  • 0
  • 0

Ақ сүтімді омырауымнан ағызып,
Көздің жасын көкірегіме тамызып.
Айдалада, қарағым,
Аңыраған анамын.

Толық

Қайран тілім!

  • 0
  • 0

Жансын лаулап
Жүрегімде от барда.
Көздегенге жетпей көңіл тоқтар ма?!
Қайран тілім –

Толық

Сонау жылы... «Кеңсайдағы» зиратта

  • 0
  • 0

Сонау жылы...
«Кеңсайдағы» зиратты
Бұзақылар быт-шыт қылып қиратты!..
Өліктерін сыйлайтұғын өзгеше

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар