Өлең, жыр, ақындар

Менің шашым – қара орман

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 480
Менің шашым – қара орман,
Екі көзім – мөлдір көл.
Мұрным тау боп жаралған,
Аузым – зындан, тіс – қақпақ.
(Болмасаң да ұқсап бақ).
Қос құлағым солардың
Қатар қойған тыңшысы.
Кеуде деген аралдың
Жүрек болған сыншысы.
Екі қолым жасқайды,
Екі аяғым бастайды.
...Қара орманды бу алар,
Айдын көл де суалар.
Мұрын-тауды жел мүжір,
Екі қол да қымсынар,
Екі аяқ та сырқырар.
Бәріне де бұл жүрек –
Төзіп болған құдірет!
Ауыз деген зынданды
Айтшы сонда, кім ашар?!
Қайран, қызыл тіл ашар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мағжан

  • 0
  • 0

Қалай, қалай сілтейді мына Мағжан,
Қаламында мұң болып тұнады арман.
Соғып-соғып соңынан шалдыққан соң,
Қара дүлей дауылдай тына қалған.

Толық

Бес күйеуге шыққан әйел туралы баллада

  • 0
  • 0

Жауып тұрса қасіреттің жаңбыры,
Секілді ол да табиғаттың жарлығы.
Бес күйеуге шыққан әйел-ананың
Жүрегімді мазалайды тағдыры.

Толық

Сарыжайлау

  • 0
  • 0

Күйіңді шерт, кәні, Сайлау,
Күмбірлете салшы бір.
Көз алдымда сары жайлау,
Көз ұшында малшы жүр.

Толық

Қарап көріңіз