Өлең, жыр, ақындар

Менің шашым – қара орман

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 832
Менің шашым – қара орман,
Екі көзім – мөлдір көл.
Мұрным тау боп жаралған,
Аузым – зындан, тіс – қақпақ.
(Болмасаң да ұқсап бақ).
Қос құлағым солардың
Қатар қойған тыңшысы.
Кеуде деген аралдың
Жүрек болған сыншысы.
Екі қолым жасқайды,
Екі аяғым бастайды.
...Қара орманды бу алар,
Айдын көл де суалар.
Мұрын-тауды жел мүжір,
Екі қол да қымсынар,
Екі аяқ та сырқырар.
Бәріне де бұл жүрек –
Төзіп болған құдірет!
Ауыз деген зынданды
Айтшы сонда, кім ашар?!
Қайран, қызыл тіл ашар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Осы бір жай көңілімде түйін боп

  • 0
  • 0

Осы бір жай көңілімде түйін боп,
Хал-жағдайым бара жатыр қиын боп.
Саяжайды тілемеймін тау жақтан,
Әлі күнге басы бүтін үйім жоқ.

Толық

Босқындар

  • 0
  • 0

Көрмеп ем
Түс шайысып ешкімменен,
Бәрімен жан біткеннің доспын деген
Пікірім бір-ақ күнде быт-шыт болды,

Толық

Амандығыңды тілеймін

  • 0
  • 0

Достастырып адамды – сырластырып,
Бас қостырып – құрбы ғып, құрдас қылып,
Айдан, Күннен, Аптадан келген сайын
Алаң болып күтемін бір жақсылық.

Толық

Қарап көріңіз