Терісаққан
- 0
- 0
Қақ төрінен Арқаның қоныс алып.
Қақты қанат толқының – толы шабыт.
Өзен біткен оңына ойысқанда,
Жалғыз өзің жатасың теріс ағып.
Қабағына мұз қатқан
Қабағына мұз қатқанҚарайды тау түнеріп.
Хабар болмай біз жақтан,
Көзіне жас тіреліп.
Ашылмайды жыр бағы
Сіңбеген соң санаға.
Болмай әбден бір бабы,
Өң кірмеді далаға.
Ойламаймыз расында,
(Кеттік білем, қарау боп!)
Алматының қасында
Алатауы бар-ау деп.
Жылаймын да егілем,
Еске түспей ескі атау.
Көңілімнің көгінен
Көрінбейді Көкшетау.
Соқыр болдық көруге,
Қиялға да кедейміз.
Қазағымның жерінде
Қаратау бар демейміз.
«Миғұла» деп тілдесе,
Қалай шыдап көнермін?!
Ұлытауды білмесе,
Ұрпағыма не дермін?!.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қилы заман – қым-қуыт
- 0
- 0
Қилы заман – қым-қуыт
Азап-бейнет тым жуық.
Қапаланған көңілді
Мазалайды мың күдік.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі