Өлең, жыр, ақындар

Қабағына мұз қатқан

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 492
Қабағына мұз қатқан
Қарайды тау түнеріп.
Хабар болмай біз жақтан,
Көзіне жас тіреліп.
Ашылмайды жыр бағы
Сіңбеген соң санаға.
Болмай әбден бір бабы,
Өң кірмеді далаға.
Ойламаймыз расында,
(Кеттік білем, қарау боп!)
Алматының қасында
Алатауы бар-ау деп.
Жылаймын да егілем,
Еске түспей ескі атау.
Көңілімнің көгінен
Көрінбейді Көкшетау.
Соқыр болдық көруге,
Қиялға да кедейміз.
Қазағымның жерінде
Қаратау бар демейміз.
«Миғұла» деп тілдесе,
Қалай шыдап көнермін?!
Ұлытауды білмесе,
Ұрпағыма не дермін?!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үш жара бар жүрегімде

  • 0
  • 0

Қан жоқ,
Сөл жоқ сұп-сұрғылт реңімде,
Қалай төзіп барамын тірі өлімге?!
Емі-домы әзірге табылмай тұр,

Толық

Ақшығанақ

  • 0
  • 0

Ақшығанақ!
Ақшығанақ десем мен,
Ақын болып шыға келем төселген.
Анамсың сен,

Толық

Жағалау. Теңіз. Мұнара

  • 0
  • 0

Қарт Каспийдің толқыны жағаны ұрып,
Әкелгендей саған да, маған үміт.
Жағалаудың болғаны қандай жақсы,
Құдіретін түсіндім жаңа біліп.

Толық

Қарап көріңіз