Өлең, жыр, ақындар

Стихия

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 625
Таныдың ба?
Таныдың ғой, білемін!
Кеше ғана өрттен қалған Күл едім.
Гүл боп қайта түледім.
Енді өзіңді өртеу – менің тілегім.
Ынтығасың...
Жұпар жұтқың келеді!
Есіңде жоқ өртегенің, себебі!
Түсінбеп ем, – тұрған жерім қай алап?
Мезет сонда таң ба, әлде кеш пе еді?
Мөлдір-мөлдір көз жасымды
алақаныммен аялап,
Өртке сепкем...
Өшпеді!
Сыныққанат Жаныңды алып,
Желмен ұшып келдің бе?
Жалаңдаған жалынды
Алып
Санамаймын мен мүлде!
Күйкі әлемге қабағымды бір
Шытпай,
Күйдірейін,
Көзіңнен жас ыршытпай!
Күліп тұрып – өртен, егер, өр болсаң!
Біліп тұрып, түтін жұттым, тұншықпай...
Сол баяғы өлеңді оқы таң қылып,
Бірінші рет естігендей, паң күліп
Тұра берем,
Ту сыртыңнан
Сені шала жандырып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Танысым

  • 0
  • 0

Сағынған сәттерде жүректен қан идім,
Кезіккен күніме несіне налимын?
Өзіңді дәл бүгін көрсем де,
Мен сені бұрыннан танимын!

Толық

Құрдас

  • 0
  • 0

Нұрын төгіп тұр ма саған,
Парасатты қуат-күн?
Қалың қалай, құрдас адам?
Жақсымысың шуақтым?

Толық

Сен қайдасың?

  • 0
  • 0

Аңғармаудың
Не деген шебері едің.
Қар боп жауғам,
Тамшы боп себеледім.

Толық

Қарап көріңіз