Өлең, жыр, ақындар

Ақбоз

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1064
Құйрық-жалы әдемі
төрт тұяғы балғадай
ақбоз атым бар еді —
әй, жалған-ай, жалған-ай.
Қарғығанда жырадан
кетті айналып ұршығы-ай.
Мен де оңбай құлағам
әй, қырсық-ай, қырсық-ай.
Ер жығылды. Бір сайда
бөрік қалды домалап.
Ауырсындым ырсаңдап...
өй, обал-ақ, обал-ақ.
Бөркім — әнтек ұшты деп
шағына алман басқаға-ай,
бірақ бұдан күштірек
бір масқара... масқара-ай.
...Көрдім кеше боз атты —
жазылыпты. Тұр билеп,
өлеңі боп қазақтың
кісінеді күмбірлеп.
Сәл қисайған жалы бар,
сәл жүдеген халі бар.
Әй, жануар, жануар,
әй, жануар, жануар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол үйде

  • 0
  • 0

Сенде менің үмітім бар бір мысқал,
Талабым бар өрден-өрге тырмысқан.
Ес білмеген, естілмеген күй де көп,
Нота-сызықтарға қонған үймелеп.

Толық

Бес бұтақ

  • 0
  • 0

Бала деген ерке екен, ертегі екен,
ертегіше тыңдаймын, еркелетем.
Ертегі үшін мен бейне мықты роман —
мұқабамның өзімен ықтыра алам.

Толық

Шаңырақ

  • 0
  • 0

"Шын жыласа адамдар
Соқыр көзден жас шығады" деген бар.
Ал, өз басым жылағанын әйнектің
Көрдім —соны өлең еттім, қайғы еттім.

Толық

Қарап көріңіз