Өлең, жыр, ақындар

Ақбоз

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 669
Құйрық-жалы әдемі
төрт тұяғы балғадай
ақбоз атым бар еді —
әй, жалған-ай, жалған-ай.
Қарғығанда жырадан
кетті айналып ұршығы-ай.
Мен де оңбай құлағам
әй, қырсық-ай, қырсық-ай.
Ер жығылды. Бір сайда
бөрік қалды домалап.
Ауырсындым ырсаңдап...
өй, обал-ақ, обал-ақ.
Бөркім — әнтек ұшты деп
шағына алман басқаға-ай,
бірақ бұдан күштірек
бір масқара... масқара-ай.
...Көрдім кеше боз атты —
жазылыпты. Тұр билеп,
өлеңі боп қазақтың
кісінеді күмбірлеп.
Сәл қисайған жалы бар,
сәл жүдеген халі бар.
Әй, жануар, жануар,
әй, жануар, жануар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тас қабырға бара жатыр шегініп

  • 0
  • 0

Тас қабырға бара жатыр шегініп,
Балуан қолдар бұрғылады, құлатты.
Тас қабырға бара жатыр шегініп
Жолаушының көкжиегі сияқты.

Толық

Уақыт-қонақ

  • 0
  • 0

Келді ме сыншыл қонақ Уақыт деген?!
Соны күтіп талайдан жатыпты өлең.
Қара дойыр сүйретіп Уақыт кірді, —
қорқып кетіп бір сөзім атып тұрды.

Толық

Күндер өткен сайын ауыл қашықтап

  • 0
  • 0

Күндер өткен сайын ауыл қашықтап,
күндер өткен сайын жүрміз ғашық боп.
Машық болды ауылым деп жыр жазу,
сағыну да айналды оны машыққа.

Толық

Қарап көріңіз