Өлең, жыр, ақындар

Күз-көңіл

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 584
Гулеп кетті жел тұрып маңай тағы,
Кәрі қурай ызыңдап ән айтады.
Мойын жүні үрпиіп жетім торғай
аяныш-сезіміңді молайтады.
Аспан тұнжыр, жел үні бір сембейді,
кез келген бір қуысқа кірсең дейді.
Алба-жұлба өңірін қаусыра алмай
ыққа айналып бұталар бүрсеңдейді.
Кірлеп кетті-ау мына маң, кірлеп кетті,
жылғадағы лай су ірмек бопты.
Кемпір-бұлттар үңіреңдеп ұршық созып,
сұп-суық жаңбыр жібін дірдектетті.
Ұлыма боти іздеп дүкенге еніп...
су өтіп табандардан бүкеңдедік.
Тұнжырап кетті маған қабақ біткен —
аспаным бір айықпай бітем бе өліп?!
Бір әйел біздің үйге жылап кірді,
бір түйіншек қайғысын лақтырды.
Бір сыншыны тартып ем шапалақпен,
ол мені бір газетке сынаттырды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ештеңе айтпайтын қарт

  • 0
  • 0

Мына момын даланың желі де есіп біткен-ді,
Момын толқын жарға ұрып,
бір солқ етіп бүктелді —
ымырт түсті Жайыққа,

Толық

Композитор

  • 0
  • 0

Әр бұтаның тасасында жүр ықтап,
Асау дыбыс ілінбеген құрыққа;
Әлдекімнің делебесін қоздырып,
Не бояу боп бір жалт етпей көзге ұрып,

Толық

Жанарың, қалқа, жасырды...

  • 0
  • 0

Жанарың, қалқа, жасырды
Оянған ойды тезінен.
Үзіліп түскен жасыңды
Үмітім деп сезінем.

Толық

Қарап көріңіз