Таңғы сезім
- 0
- 0
Көк бұлақ, әй, қусың-ау, қусың бұлақ
Тыныштық сай, жырада тусын, бірақ
Ну сыңсып, жатыр әне су сылдырап.
Бұраңдап көк шалғынға еркелейсің
Күмән
Сонда сен бір сөйлеп едің нан ұстап —мен жазылдым. Ол күн кетті алыстап.
Наныңды ұстап Мысыр бардың, Шам бардың
саған емес, нанға сеніп мен қалдым.
Тайғанақтап, әй, кеттің-ау, әй, кеттің
сәуле құсап қырындағы әйнектің.
Сөйлейсің ғой, білем, қазір аптығып
сол баяғы жұртты жаманатты ғып.
Көзің — лай суындай боп өткелдің,
білем, тағы сендіремін деп келдің.
Хауа-ана бол, періште бол сен мейлің —
нанды алдаған кісіге мен сенбеймін.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Шал – Қобылан
- 0
- 0
Көктем. Аула. Боразда.
Топырақтың түріліпті еріні –
Күрек салған бораздаға ол аз ба.
Шал қолында темір күрек кәдімгі,
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі