Өлең, жыр, ақындар

Күмән

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 624
Сонда сен бір сөйлеп едің нан ұстап —
мен жазылдым. Ол күн кетті алыстап.
Наныңды ұстап Мысыр бардың, Шам бардың
саған емес, нанға сеніп мен қалдым.
Тайғанақтап, әй, кеттің-ау, әй, кеттің
сәуле құсап қырындағы әйнектің.
Сөйлейсің ғой, білем, қазір аптығып
сол баяғы жұртты жаманатты ғып.
Көзің — лай суындай боп өткелдің,
білем, тағы сендіремін деп келдің.
Хауа-ана бол, періште бол сен мейлің —
нанды алдаған кісіге мен сенбеймін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Найза-қара

  • 0
  • 0

Өз тұсынан о дағы
қарғып шығып, қалды үздік —
қиын,
қиын соғады,

Толық

Бір сәт

  • 0
  • 0

Жұлдыздары жымың-жымың күліп түн
жібек нұрын шашып тұрды үміттің.
Қашан еді, қай түп еді? —
Ұмыттым.

Толық

Ақын

  • 0
  • 0

Қып-қызыл бұлт қонды да тау басына,
бір жарқ етіп ант берді алласына:
"Шың мойнына орады далам мені,
енді осында мәңгілік қалам!" — деді.

Толық

Қарап көріңіз