Өлең, жыр, ақындар

Ода

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 753
Заман — жақсы ертек бір,
ертек жазам мен де енді:
правосын еркектің
әйелдермен теңгерді.
Бос орынға жүр өтпей,
арыз айтып, жыр ғылып,
әйелінен, күректей
сөгіс алған бір жігіт.
Байқа, ойбай, құрысын,
әйел деген тілді жұрт.
Бөріктінің мұңы үшін
алма үйінді бүлдіріп.
Әйел — ерді малданды,
таңдап жүріп шалды алды.
Әйел киді шалбарды,
шал да киді шалбарды.
Ақыл қашты, тұр, ұста,
ақылсыз да ол киелі:
Жүкті әйел жүр жұмыста,
декретте — күйеуі.
Мезгілдің мол жүгі тым —
ауырсынба, қой енді.
Сен алмадың, жігітім,
Заман алды әйелді.
Ал, жасырдым тезірек,
ұзап кетер сыр тағы;
ана жақтан "өзі" кеп
сезіп қойса — құртады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қорық

  • 0
  • 0

Сүйіп ем мен;
елде болған екі айда
ол да сүйген секілді еді, —
не пайда

Толық

Ойлар

  • 0
  • 0

Айтыңдаршы, бұл қай заман, бұл қай күн?
Бір керемет мотор үнін тыңдаймын.
Сылқ-сылқ күліп көсіледі түнгі айдын.
Айтыңдаршы, бұл қай заман, бұл қай күн!

Толық

Күй

  • 0
  • 0

Қысырақ па үріккен, саяқ па әлгі —
дүбір салды бір нөпір, таяп қалды...
Бурыл-шұбар топанын сай ақтарды —
дір-дір қақты тізелер, аяқ талды.

Толық

Қарап көріңіз