Өлең, жыр, ақындар

Ірге

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 609
Кеудем — бір үй:
Іші — дауыл,
сырты — дау,
күні-түні бір бұрқырау,
бұрқырау. Етек-жеңім далақ қақты;
бұ-дағы
жел өтінде қалғандықтың бір түрі-ау.
Көптен маған тиіп жүр-ау бір тұмау,
буындарым, сенің ісің — сырқырау.
Шілдеде де суық ұрды жанымды —
көңіл байғұс, сенің де іргең жыртық-ау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Егіз шумақтар

  • 0
  • 0

Кәмпиттерді бала жейді демесең
Үлкенге де жаман емес бұл өзі.
Кейбіреудің кәмпитке ұқсас мінезі –
Жесең – тәтті, жабысады – жемесең.

Толық

Жебе

  • 0
  • 0

Не бір еппен, алған жақсы, не бетпен —
сөйлейінші тамағымды кенеп мен:
эпос ері тірілді де кенеттен,
сұр жебелі қарт садағын қолға алды.

Толық

Сары түс

  • 0
  • 0

Ағаш басы сарғайыпты — бар ма айып
мезгіл жетті.
Ойды ескіртіп алмайық.
Жата-жата архивында ақылдың

Толық

Қарап көріңіз