Өлең, жыр, ақындар

Ірге

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 838
Кеудем — бір үй:
Іші — дауыл,
сырты — дау,
күні-түні бір бұрқырау,
бұрқырау. Етек-жеңім далақ қақты;
бұ-дағы
жел өтінде қалғандықтың бір түрі-ау.
Көптен маған тиіп жүр-ау бір тұмау,
буындарым, сенің ісің — сырқырау.
Шілдеде де суық ұрды жанымды —
көңіл байғұс, сенің де іргең жыртық-ау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жебе

  • 0
  • 0

Не бір еппен, алған жақсы, не бетпен —
сөйлейінші тамағымды кенеп мен:
эпос ері тірілді де кенеттен,
сұр жебелі қарт садағын қолға алды.

Толық

Менің елім

  • 4
  • 11

Көкірегімнің үміті мен тілегі
Күй боп түлеп, күн боп шығып күледі.
Күн астында көк төбелер түледі —
Менің елім, менің елім — гүл елі!

Толық

Тау төсі ақ көбік, ақ айран

  • 0
  • 0

Тау төсі ақ көбік, ақ айран –
Қара бұлт жалайды жата қап.
Аспанда жүзеді ол дақ болып қарайған,
Сол үшін бұлт деген атақ ап.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар