Өлең, жыр, ақындар

Ірге

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 485
Кеудем — бір үй:
Іші — дауыл,
сырты — дау,
күні-түні бір бұрқырау,
бұрқырау. Етек-жеңім далақ қақты;
бұ-дағы
жел өтінде қалғандықтың бір түрі-ау.
Көптен маған тиіп жүр-ау бір тұмау,
буындарым, сенің ісің — сырқырау.
Шілдеде де суық ұрды жанымды —
көңіл байғұс, сенің де іргең жыртық-ау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ештеңе айтпайтын қарт

  • 0
  • 0

Мына момын даланың желі де есіп біткен-ді,
Момын толқын жарға ұрып,
бір солқ етіп бүктелді —
ымырт түсті Жайыққа,

Толық

Шың-тас, сені жасағам жоқ мен ойдан

  • 0
  • 0

Шың-тас, сені жасағам жоқ мен ойдан,
бұлақ, сені жасағам жоқ мен ойдан.
Ойдан өзге түк көрмеймін кейде осы
мұнары бар, тұманы бар маңайдан.

Толық

Тепе-тең

  • 0
  • 0

Ей, Алатау, саған бұл
не болды жер бауырлап?
Бұлты қонып ғаламның
жатырмысың ауырлап?!

Толық

Қарап көріңіз