Өлең, жыр, ақындар

Ірге

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 600
Кеудем — бір үй:
Іші — дауыл,
сырты — дау,
күні-түні бір бұрқырау,
бұрқырау. Етек-жеңім далақ қақты;
бұ-дағы
жел өтінде қалғандықтың бір түрі-ау.
Көптен маған тиіп жүр-ау бір тұмау,
буындарым, сенің ісің — сырқырау.
Шілдеде де суық ұрды жанымды —
көңіл байғұс, сенің де іргең жыртық-ау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ештеңе айтпайтын қарт

  • 0
  • 0

Мына момын даланың желі де есіп біткен-ді,
Момын толқын жарға ұрып,
бір солқ етіп бүктелді —
ымырт түсті Жайыққа,

Толық

Суыртпақ

  • 0
  • 0

...Маңдайы оның өткен өмір қолжазбасы – бәрі мұң,
Сол жазуға жетілік шам түсіретін жарығын.
Сөнер сәуле қалтылдайтын, қалтылдайтын әжем де,
Қалтылдаумен өткізіпті ол өмірінің жарымын.

Толық

Ойлар

  • 0
  • 0

Айтыңдаршы, бұл қай заман, бұл қай күн?
Бір керемет мотор үнін тыңдаймын.
Сылқ-сылқ күліп көсіледі түнгі айдын.
Айтыңдаршы, бұл қай заман, бұл қай күн!

Толық

Қарап көріңіз