Өлең, жыр, ақындар

Қорағаты өзені

Қорағаты өзені, ойыма көп түседі,
Балық аулап, балалар айдынында жүзеді.
Қыз-келіншек жиналып кір жуатын,
Қандай қызық ұмытылмас кез еді.

"Сенің келіп жағаңнан
Анам талай су алған.
Сенің келіп жағаңа
Әкем атын суарған" ,
Еске аламын сағынышпен
Анам талай әндеткен.

Енді міне кез келді,
Еске алатын сол кезді.
Қайта-қайта қайталап,
Айта бергім келеді.

Қорағаты өзені, көңілімді бөледі,
Көз алдыма сағым болып келеді.
Балалықтың қимас қызық сәттері,
Жағасында асыр сап, ойнаған кездерді.

Шуы мен сән кеткен,
Барлығы да заманға қарай өзгерген.
Суы да оның азайған,
Қамыс, құрақ жағаңда,
Керемет қой иісі аңқыған,
"Қош иіс " тек тән саған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үнсіздік

  • 0
  • 0

Үнсіздік, бәрін жеңеді үнсіздік,
Мың сұраққа жауап болған үнсіздік.
Жүрегіңде болса егер тыныштық,
Бәрін жеңеді, ұлы деген үнсіздік.

Толық

Мен кіммін?

  • 0
  • 0

Таудай болып көрінсе де талабым,
Құстай жүйрік болса-дағы қаламым.
Мен жәй ғана көлеңкесі​ - жарымның,
Балаларға мейірімді анамын.

Толық

Абақтыдағы Әлиханның сөзі

  • 0
  • 1

Ей, дүние, жемтігісің арамның,
Тек ұлтымның тағдырына алаңмын.
Осы жолда құмға айналып жігерім,
Қап-қараңғы тар қапасқа қамалдым.

Толық

Қарап көріңіз