Өлең, жыр, ақындар

Ақ сауыт – ақ көйлегің

  • 07.10.2021
  • 0
  • 0
  • 746
(Әкім Таразиге)

Жылдардың артқа тастап сан белесін,
Жақсы аға, алға тартып сен келесің.
Киелі қара сөздің қуатымен,
Халқыңа қысылғанда дем бересің.
Байқасам, қол жетпейтін шыңда тұрсың,
Жақсыға ұлтын сүйген шын жақынсың.
Ақ сауыт – ақ көйлегің, қалам – найза,
Қорғаған ел намысын бір батырсың.
Бой емес, ойыменен асқан аға,
Сайындар саған бекер дос бол ма?!
Қасында Бәйтеректің тебіреніп,
Отырсың тілекші боп Астанаға!
Жаныңды салып талай от­-жалынға,
Есейген азаматсың ат жалында.
Түйіліп тұрымтайдай жыр оқиын,
Тойланып жетпіс бесің жатқанында!
Жетелер сүріндірмей сөзімді алға,
Бұл інің сасқан емес өзің барда.
Қоясың сауырыма қамшы басып,
Бауырым жүйрік аттай жазылғанда.
Асықпай маң­-маң басқан маңғаз аға,
Ұқсайды тектілігің ханзадаға.
Жүрмейсің жамандармен істе қатар,
Түрмейсің құлағыңды даңғазаға.
Қаламы ойдан ұшқын жарқылдатқан,
Өзіңді етер туған халқың мақтан.
Таязға сыр алдырмас тұңғиықсың,
Түбінде ат басындай алтын жатқан.
Жалт етіп көрер еді мұны бірден,
Жан болса жүрегіңе шын үңілген.
Көп жаман қайдан білсін аз жақсыны,
Сыртынан бірі сатып, бірі күлген!?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 0

Жеткізбей алыс қалған тау етегі,
Бұл күнде сағыныштың зары өтеді.
Секілді жаздың бұлты жайлаудағы,
Ойласам көздің жасы сау етеді.

Толық

Кіре алмай дулы ортаға

  • 0
  • 0

Кіре алмай дулы ортаға,
Жүрегім лүп-лүп... бөгелдім.
Сөзімді орап торқаға,
Тойына келдім өлеңнің.

Толық

Ұлым Нұратқа

  • 0
  • 0

Ауылға қашып кетті төлім менің,
Ұқпадым неден сонша жерінгенін.
Қарашы, баламызбен екеуміздің
Әлден-ақ арамыздың бөлінгенін.

Толық

Қарап көріңіз