Өлең, жыр, ақындар

Қырқаға шықсам көлденең

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 629
Қырқаға шықсам көлденең,
Қиырды көзбен ақтарам.
Көгілдір дала көлбеген,
Көңілім бе екен деп қалам.
Қыранды көрсем аспаннан,
Қонсам деп шыңға оқталам.
Тәкаппар таулар қасқарған,
Сенімім бе екен деп қалам.
Тартамын талай жолменен,
Тірлікте тыным жоқ маған.
Гүлдерді көрсем шөлдеген,
Сезімім бе екен деп қалам.
Білмеймін, жардан қанша асты,
Су бар ма арна таппаған?
Жағада тұрған жартасты
Төзімім бе екен деп қалам.
Кепкендей болса кенезем,
Толқынға келіп тоқталам.
Күркіреп аққан көк өзен
Өмірім бе екен деп қалам.
Оралған сайын таң күліп,
Қанатын ойдың көп қағам.
Табиғат түбі
Мәңгілік
Серігім бе екен деп қалам.

1984



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Наз көңіл

  • 0
  • 0

Алдымнан сені көрсем таң атқандай,
Келсеңші сағындырмай, ей, ақ маңдай!
Сәулем­ай, сүттен таза, судан тұнық,
Періште өз қолымен жаратқандай.

Толық

Еңбегің ұлан-асыр

  • 0
  • 0

Уа, Маха, некен­-саяқ сендей адам,
Жерім жоқ шын жақсыдан жанды аяған.
Дос таптым, туыс таптым – тыныс таптым,
Қуанып керегемді кеңге жаям!

Толық

Ұлыма

  • 0
  • 0

От баспа, оң­-солыңды байқа, балам,
Толып жүр айналаңда сайтан адам.
Бағасын балапанның біле бермес,
Ұяда жұмыртқасын шайқамаған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер