Өлең, жыр, ақындар

Таң күзетіп

  • 26.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2295
Медет күтіп жарылқаушы Иемнен,
Өз отыма күнде жанып-күйем мен.
Талықпастан таң күзетіп шығады,
Қара көзім кірпігіне сүйенген.

Жас сәбидің жанарындай тұнық бір,
Мөлдір сезім жырда ғана тұнып тұр.
Шақтарымда қатты шаршап қалғыған,
Уа, Тәңірім, кірпігімді тынықтыр!

Жаным неге, жаным неге жаралы?
Көңіл неге, көңіл неге қаралы?
Рухымның мүлгіп кетпей жанары,
Кірпігіне сүйене алса жарады..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке

  • 0
  • 0

Төсеніп топырақтан текеметті,
Қойнына қара жердің әке кетті.
Түгендеп тау мен тасты, ой мен қырды,
Күн астын қаншама жыл мекен етті.

Толық

Шығармас отан мәңгі естен

  • 0
  • 0

Соғыстың жүзі ызбарлы,
Соғыстың ізі ызғарлы.
Жібітпес ақын жыры да,
Ерітпес күннің нұры да

Толық

Сезімім жанымды толқытса беймаза

  • 0
  • 0

Сезімім жанымды толқытса беймаза,
Серпілем ойыма жеңдіріп.
Қиялым – көлігім, көңілім – кең дала,
Келемін суыт жол жүріп.

Толық

Қарап көріңіз