Өлең, жыр, ақындар

Таң күзетіп

  • 26.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2456
Медет күтіп жарылқаушы Иемнен,
Өз отыма күнде жанып-күйем мен.
Талықпастан таң күзетіп шығады,
Қара көзім кірпігіне сүйенген.

Жас сәбидің жанарындай тұнық бір,
Мөлдір сезім жырда ғана тұнып тұр.
Шақтарымда қатты шаршап қалғыған,
Уа, Тәңірім, кірпігімді тынықтыр!

Жаным неге, жаным неге жаралы?
Көңіл неге, көңіл неге қаралы?
Рухымның мүлгіп кетпей жанары,
Кірпігіне сүйене алса жарады..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қияметтің көпірі

  • 0
  • 0

Тарбағатай – туған жерім, алыс қалды ар жақта,
Шыдар ма екен буған белім зілден ауыр салмаққа?
Құлақ салмас керең дүние мендей мұңлық заржаққа,
Кімге барып шағынамын, жыламасам аруаққа?

Толық

Қызыл шоқтай жанып тудым

  • 0
  • 0

Қызыл шоқтай жанып тудым,
Жалындап бір қалайын.
Жанарымды жарық күннің
Жанарына қадайын.

Толық

Дарақыға дауа болмас

  • 0
  • 0

Алматының ғимараты ығы­жығы, қым­қиғаш,
Көлеңкелі терезеге күннің көзі нұр құймас.
Мейрамхана бай­мырзасы, сырахана сұлтаны –
Қашан көрсең қалқып жүзген біздің қазақ ылғи мас.

Толық

Қарап көріңіз