Өлең, жыр, ақындар

Таң күзетіп

  • 26.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2154
Медет күтіп жарылқаушы Иемнен,
Өз отыма күнде жанып-күйем мен.
Талықпастан таң күзетіп шығады,
Қара көзім кірпігіне сүйенген.

Жас сәбидің жанарындай тұнық бір,
Мөлдір сезім жырда ғана тұнып тұр.
Шақтарымда қатты шаршап қалғыған,
Уа, Тәңірім, кірпігімді тынықтыр!

Жаным неге, жаным неге жаралы?
Көңіл неге, көңіл неге қаралы?
Рухымның мүлгіп кетпей жанары,
Кірпігіне сүйене алса жарады..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүйрік ат мініп түсімде...

  • 0
  • 0

Жүйрік ат мініп түсімде,
Дүниені кезем сайрандап.
Өзге бір өмір ішінде,
Өзіме тұрам қайран қап.

Толық

Үзілсе де жұлының...

  • 0
  • 0

Өмірімді етемін тілге тиек,
Ойдың жүгін өлеңмен бірге тиеп.
Тойымсыздың төбеті тақымдаса,
Алдансын деп тастаймын күнде сүйек.

Толық

Сайын

  • 0
  • 0

Өлеңмен ақ қағазға уайым сыздым,
Жыл толды. Өтіп жатыр Сайынсыз күн.
Біздерге соңғы кезде көп түсіп тұр
Тұзағы ажал деген тойымсыздың.

Толық

Қарап көріңіз