Өлең, жыр, ақындар

Таң күзетіп

  • 26.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2267
Медет күтіп жарылқаушы Иемнен,
Өз отыма күнде жанып-күйем мен.
Талықпастан таң күзетіп шығады,
Қара көзім кірпігіне сүйенген.

Жас сәбидің жанарындай тұнық бір,
Мөлдір сезім жырда ғана тұнып тұр.
Шақтарымда қатты шаршап қалғыған,
Уа, Тәңірім, кірпігімді тынықтыр!

Жаным неге, жаным неге жаралы?
Көңіл неге, көңіл неге қаралы?
Рухымның мүлгіп кетпей жанары,
Кірпігіне сүйене алса жарады..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңында сөзі қалған

  • 0
  • 0

Жетеді мұратына талпынған жан,
Маздаса өмір оты шалқып жанған.
Келер ме қайта айналып, шіркін, жалған,
Аттанған сол бір бала Елтінжалдан?!

Толық

Басымнан қымбат сөз құны

  • 0
  • 0

Жалынын кешіп жас шақтың,
Дос таптым талай, қас таптым.
Алыстан көзге шалындым,
Маңдайы құсап қасқа аттың.

Толық

Маң-маң басып келеді

  • 0
  • 0

Асқақтатып ағасын аспандатты демеңдер,
Менен бұрын бағасын беріп қойған кемелдер.
Көкірегі күйсандық – ән мен жырдың қоймасы,
Алдарыңда, ағайын, сырлы сазды кемеңгер.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар