Өлең, жыр, ақындар

Үйленем ғой,сұрай берме!

Үйленем ғой,үйленем!Сұрай берме!
Неге осы шұқыған ұнайды елге?
Олар айта береді білмеген соң
Биігіңнен көңілім құлай көрме

Жылай көрме,жылауыңды тосқандар бар
Жасың тамса сонымен өшті армандар
Шөге қалсаң күледі желкеңе кеп
Қуыс-қуыс кеудесі бос қалғандар

Күңкілінің көрсетіп көшін анық
Жау керуен кетеді осы қалып
Әлсіздігің олардың жеңіс туы
Шығарып сал күлімдеп,тосып алып

”Үй болдың ба?” сұрайды мың ниетпен
Біреу төмен,біреуі тым биіктен
Көрмегір ау жүрсің ғой көріп бәрін
Арпалысам күніге күн күйікпен

Қуанасың жұлдызым ақса түнде
Тілеуіңді тілеп қал,қақса күнде
Сумаңдап кеп сырымды біліп алып
Жанды жерді түртесің...мақсатың не?

Бір ұртыңа қулықты тығып,бұғып
Сені бұған жаратқан ұқыпты ғып
Соқа байлап жыртар ма ед жерді шіркін
Желкеңнің шұңқырынан шұқып тұрып

Өмір мені сүзгіден сүзіп болса
Бір көгершін тағдырын күтіп,қонса
Сен байғұсты сұратпай ақ үйленемін
Қатысы жоқ сол саған қызық болса

Олар сондай...көңілім құлай көрме
Мен ұнатқан ұяң қыз Шырайлы елде
Бұйырған күн сол аруды келін етем
Оған дейін қақылдап сұрай берме!

(С) Абзал Алтый



Пікірлер (1)

Марианама

Сіз өте жас әрі ақылды екенсіз маған бір өлеңіңіздің пайдасы тиді РАХМЕТ

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз