Өлең, жыр, ақындар

Не қалды, қарайғанда қамыс қалды...

  • 09.01.2023
  • 0
  • 0
  • 1161
халық өлеңі

Сонааау...
Бозторғайдың әуеніне гүл ынтық,
Балдай балғын дәуренімнен жыл үркіп.
Әрі баяу,
Әрі сондай тездікпен,
Мезгіл жатты қуандырып...
Түңілтіп.
Сенде сұлу,
Менде сері,
Маусым жас...
Ұйқы бөтен,
Ит жездешіл,
Тау сырлас....
Күй аңқитын сабадағы қымыздан,
Сайдың желі дастан айтып таусылмас.
Кім ойлаған аңсауда деп тозбас мән,
Жұлдыздар-ай, жаралғандар көз жастан.
Балалықтың серті адасқан сол түні,
Тұңғыш рет қартайғанын сезді аспан.
Жүректердің судай таза мәз шағын,
Бақытты ақын болар еді жазса кім?!
Оқыранған кербестінің дауысы,
Тағдырындай елестейді Тазшаның...
Періштенің жазылмаған өлеңі,
Жазылмасын...
Жазылған жыр өледі.
Ай құлаған...
Ән шомылған өзенге,
Қайырылып қарай бергім келеді!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ташкенттен шай алдырып демдеген

  • 0
  • 0

Ташкенттен шай алдырып демдеген,
Сахилардың сахиысың сен деген.
Ғашығына шай құйдырып көрмеген,
Омар Хайям қалай ғана өлмеген?!

Толық

Келін тағы кеудеден шер тулатты

  • 0
  • 0

Келін тағы кеудеден шер тулатты,
Есер тұрмыс билеген еркін қатты.
Ері кеткен ертемен тауға шығып,
Тал бесікте бөлеулі кемпір жатты.

Толық

Ақбастаудың тұмасындай шымырлап

  • 0
  • 0

Ақбастаудың тұмасындай шымырлап,
Тамырымнан қайнап шығып мың ырғақ.
Жыр оқыдым жапырақтың тілінде,
Қоңыр түннің құлағына сыбырлап.

Толық

Қарап көріңіз